United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als uw Sidin morgen goedvindt, bij wijze van nieuwjaars-begroeting, u te verzekeren dat gij een aap zijt, en gij waagt 't hem daarvoor te straffen met eene schuchtere oorveeg, dan zet men u op water en brood, terwijl Sidin zich inmiddels vermeien mag met uw bruin liefje! Haha! De meester streelt dus al zijnen slaaf! Of wat? zijnen slaaf?
Maar ze hield het toch nog voor een malle bui van Paul; hij had wel meer van die dwaze plannen in-eens. Ze antwoordde op gekscherenden toon: "Wat's dat nou?... Wou je nou zoo maar pardoes weer wegloopen?... Kom! kom! daar meen je nou weer niks van.... Haha!... dat is er weer een van jou!"
Ik heb nooit begrepen dat dit een eisch was dien men hem stelt. Nog eens: Zoolang ik in zorg ben over mijn broeder speel ik niet!" "Haha, dat is dan die hooggeroemde trouw!" "Wanneer ik onwetend mijn woord gaf voor iets, dat beneden mij is, dan breek ik dat woord. Ga heen! Ik zeg u voor 't laatst dat ik niet spelen zal. Ik kan en wil het niet."
"Ès er doar iemand?" vroeg opnieuw de stem, norsch-wantrouwend en nu heelemaal wakker. "'k Ben 't ik, boas Van Doalen," antwoordde Alfons eindelijk, "'k Kom ulder opkloppen veur de slijtinge." "Haha!" knorde de stem gerustgesteld. "Wacht'n beetsen, 'k zal open doen."
"Eens in de zeven jaren een enkelen nacht Lach, alle duivelen!" Alle booze geesten lachten; maar boven dezen lach klonk de lach des storms. "Haha zeven jaren geslagen aan zeven jaren worden de eeuwigheid. Op! wolken met bliksem, en gierende wind en regen, drijf mij aan tot den jongsten dag. Vloek den Vliegenden Hollander. Op, eeuwig lachen." En van alle kanten spotte de lach.
Mij zelf uitgelachen heb ik, toen ik Maandag op mijn tocht over het Noorderhoofd naar 't wrak soms hard liep om aan zeetjes te ontkomen, waarvan de golven nauwelijks mijn schoenen nat maakten. Haha, wat 'n helden zijn wij, wij ridders van de pen!
Haha, daar kwam hij aan het rechte kantoor! Is hij gaan loopen, mijnheer Aslaksen? Ja, waarachtig, hij is gaan loopen, dokter. DR. STOCKMANN. Is gaan loopen zonder stok en.... Larifari; Peter loopt zoo maar niet weg. Maar wat duivel, wáár heb je hem gelaten? Ah ... dáárbinnen natuurlijk. Nou zal je eens wat zien, Katrine! MEVR. STOCKMANN. Thomas, ik bid je! ASLAKSEN. Neem u in acht, dokter.
Zoo kijk ook ik rondom, na ruim een maand van zwoegen, en vind mij-zelf terug, in streken, die 'k niet ken... mijn wangen zijn verweerd, mijn huid vol ruwe voegen... en 'k vraag mij peinzend af, of ik dat zèlve ben. Ik vond het vroeger vies, om op den grond te slapen... haha! belachelijk! ik droeg een òverhemd!
Zoo ziet ge, dat mijn bagage er een van andere soort zal zijn dan de uwe, wanneer ge naar uw wintersport gaat. Haha, lezer! Ik zie afgunst in uwe oogen! Gij zult den heelen winter in Amsterdam zijn om u te laten plukken op liefdadigheids-bazars, om eetverplichtingen na te komen, en digestie-visites te maken.... En ik ga den heelen winter naar buiten.
BILLING. Nieuws? MEVR. STOCKMANN. Wat is dat voor nieuws? DR. STOCKMANN. Een groote ontdekking, Katrine! HOVSTAD. Zoo? MEVR. STOCKMANN. Die jij gedaan hebt? Laat ze nu maar komen en zeggen, zooals gewoonlijk, dat het hersenschimmen en inbeeldingen zijn van een gek! Maar ze zullen het wel laten! Haha! ze zullen het wel uit hun hart laten, zeg ik. PETRA. Maar vader, zeg dan eens wat het is?
Woord Van De Dag