Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Dood! Voor ons en voor alle tijden dood, die eenmaal zoo machtige wereld, die nu ledige, onbezielde schimmenwereld, Die gulden, verblindende wonderwereld met al hare heerlijke legenden en mythen, Hare koningen en fiere kasteelen, hare priesters en strijdvaardige ridders en schoone riddervrouwen, Dood, de lijken in de wade, in de rusting, gedekt door de kroon, bijgezet in het knekelgewelf.
Neen kommandant. Geef dan je oogen maar eens den kost. 't Is een heerlijke avond; kijk! daar in de verte neen, je kijkt niet goed, dáár aan bakboord, heel in de verte zóó, nu ben je in de goede richting, dáár heb je 't 't licht van Poeloe Pisang, daar houden we op aan.
Maar ze was nog moe en slaperig van 't feest en had niet den minsten lust om op te staan. Veel liever lag ze nog een uurtje te droomen van al het heerlijke, dat ze gisteren avond gezien en gehoord had. Hè, wat was het toch mooi op dat feest: die prachtige zalen en gangen... al dat licht ... al die bloemen... al die aardige menschen!
Dat mooie licht van het Oosten, die vlammengloed der zon, schept de heerlijke kleuren van zacht rose tot geel, van geel tot rood, tot violet en donkerblauw, die leven bijzetten aan het antieke marmer der tempels en over de witte, schitterende gebouwen van het moderne Athene een glans spreiden, waardoor ze passen bij het warm getinte geheel.
"O tante, zóó lang?" viel Elsje verschrikt in. "De tijd zal om zijn, voordat je het weet, lieveling," zei grootmama. "En dan moet je de heerlijke vacanties niet vergeten, waarin je natuurlijk heel dikwijls bij mij komt logeeren." "Mag ... mag ik weggaan, tante?" vroeg Elsje, die vurig verlangde, alleen te zijn.
Aan heerlijke natuurtooneelen zal het ons op de wandeling in geen geval ontbreken. Vroeg in den morgen verlaten wij Gotha, en volgen den straatweg, die over Schnepfenthal naar Reinhardsbrunn voert.
Ze juicht stil: Hebt ge ooit zoo'n heerlijke toilette gedroomd? Een gretige glans schiet over hare groene oogen. Mariëtte heeft het zeker nooit gedroomd en ze zegt het ook.
"Och, spreek zoo niet," hernam zij op een toon van moedeloosheid en ontstemming, "niet vóór gij alles weet. Maar ik moet adem scheppen; laat ons eerst het oog verkwikken met het heerlijke schouwspel dat ons wacht, als wij ons haasten het hoogste punt van de ruïne te bereiken."
Het was een heerlijke morgen, volkomen windstil met stekenden zonneschijn. Ginds bij de uiterste landpunt kwamen onze kameraden in het gezicht. Ik kan bijna niet zeggen, hoe blij en verlicht ik mij voelde bij hun aanblik. En de behandeling, die de honden nu ondergingen, toonde wel, dat de heeren goed op krachten waren. In een wipje was de vlag geheschen, en met haar verschenen alle anderen op dek.
Ik handelde echter zoo, zonder nu juist te weten waarom, ik vond het enkel onnoodig dat het overal bekend ware, alsof het een schande was te leven, wanneer de geheele wereld mij doodverklaard had. Binnen een half uur was het laatste spoor van mijn opstanding verdwenen en sprong ik uit den kuil. Wat een heerlijke nacht! Een diepe stilte heerschte op het kerkhof.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek