United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daar zei de koningin toen weer op: de koning moest zich vooral niet verbeelden, dat er nooit iets op hem te zeggen viel. 't Ging al harder en harder tegen elkaar. Ieder wou het laatste woord hebben, geen van beiden was zoo verstandig, om op te houden met kibbelen.
't Zal wat lekkers wezen je zult zien, er komt niets van terecht, want tegen den avond zal 't wel weer harder gaan waaien wat denk jij er van Kees? De kwartiermeester, die juist naast hen is gekomen met een paar kinderen, die even een luchtje moeten scheppen, aan de hand vraagt met een leuk gezicht: Wâblief meneer? Neen, niet loslaten Njo!
De levendige verbeelding van jongeheer Bates stelde zich het tooneel in kleuren en geuren voor. Toen hij bij dezen uitroep was gekomen, rolde hij opnieuw op de stoep en lachte nog harder dan te voren. »Wat zal Fagin zeggen?« vroeg de Vos, gebruik makend van het eerste oogenblik, waarin zijn vriend buiten adem was geraakt. »Wat?« herhaalde Charley Bates. »Ja wat?« zei de Vos.
Het hielp niet, ze liep nog harder weg; haar blauw doekje fladderde op den wind en ze hield eerst stil in de nabijheid van haar huis. En de kleine Juffrouw Behoorlijkheid kwam dien dag niet weer voor den dag, daar zijn we zeker van!
Dan komt gij het wel te boven, maar laat nu uw voet zien. Hij ging op zijn hurken zitten, maar daar hem dit niet heel gemakkelijk viel, zette hij zich naast den emmer op den grond, en ik legde heel vertrouwelijk mijn voet in zijn schoot. Hij betastte dien eerst zacht, daarna al harder en harder met de vingertoppen, knikte en vroeg mij: Schreeuwt gij gauw? Neen. Des te beter.
In de eerste plaats zijn metaaladeren in deze streek meestal harder dan de omringende lagen, zoodat zij gedurende de allengs voortgaande slijting der bergen buiten de oppervlakte van den grond steken. Ten tweede heeft bijna elk arbeider, vooral in de noordelijke gedeelten van Chili, eenig verstand van het voorkomen van ertsen.
't Sterven is wel hard, maar harder 't leven!" Pavo nam bedaard heur hand, en zeide: "God verlaat niet, maar beproeft de zijnen! Brood, half graan, half boomschors, is voldoende. 'k Zal de voren driemaal dieper graven, Maar op nieuw van God den zegen wachten!"
Zenuwachtig tikte de liniaal nòg eens, harder. ... "Jongelui, de vijf minuten zijn om." ... "Mijnheer, mag ik nog even naar achter?" ... "Nee, 't is nu te laat." ... "Ik mot zoo erreg." ... "Ga dan maar... Rasch terug, hoor je?" Het gegons en lawaai hield aan. Driftig kletterde de liniaal op de lessenaar. "De vijf minuten zijn om! De vijf minuten..." Met de handen leunde hij op de schoolbank.
Toen hij dit hoorde, wierp de drakenkoning zich dadelijk op zijn paard en in een oogenblik waren zij weg. Na een poosje keek de prins om en zag den drakenkoning op eenigen afstand achter zich. Hij zette zijn paard aan, maar dit zei: "Wees niet bevreesd. Het is volstrekt niet noodig harder te loopen."
Wij begonnen dus allen eenparig mede te schreeuwen, elk zijn best, en de honden des te harder te blaffen, alsof wij wedijverden, wie hei meeste leven kon maken: en het was een geweld, dat men op een uur afstands had kunnen hooren. Eindelijk werd er een deur in de boerenwoning ontsloten en zagen wij licht door de opening schemeren.
Woord Van De Dag