Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 mei 2025


Het ras is verbasterd; de boteresses van heden zijn niet meer, als hare moeders en grootmoeders, sjouwers en pakkedragers: zij zijn commissionaires en bestelsters op de markt en op de publieke pleinen der stad.

Toen sloeg ze haar armen om grootmoeders hals en kuste haar. Een oogenblik later zat ze naast hare tante in het rijtuig. De oude vrouw stond voor het raam en knikte, knikte met een vriendelijk lachend gezicht, terwijl hare mondhoeken zenuwachtig trilden. Nog een oogenblik en het rijtuig was uit het gezicht verdwenen.

"Dat is altijd 'n dwaasheid." "Ja, zeg," lachte Gerard, "wat zouën onze grootvaders en grootmoeders wel zeggen, als ze ons zoo 's konden zien." "Ik denk, dat ze 't tóch aardig zouden vinden," meende Coba, "heeft er ook iemand zwart garen? De Veer heeft de mouw van z'n jas gescheurd." "Wat doe-je ook voor houthakker te spelen, Wim? O, wil-jij 't even doen, Go?"

Het was geen alledaagsch, nieuwmodisch handmofje van marter of chinchilla, met lichtblauwe of kersroode zijde gevoerd en nauwelijks groot genoeg voor twee kleine handjes, een zakdoek, een reukflesch, en een visiteboekje; maar een degelijke, ruige, ouderwetsche, dikke vette mof, van een fiksche langharige vossenhuid, waarbij een dito halsbekleedsel behoorde, waarmee onze grootmoeders over haar doek naar de kerk gingen en waarin wij daar ter plaatse nu nog een enkele oude keukenmeid zien verschijnen, en dat den naam van sabel draagt.

Bedelpriesters van de Groote Godin, Rheia Kubele, geleidden hun ezel, op wiens rug gesnoerd, in een kastje, het heilige beeldje. Ik wierp den priesters wat penningen toe. Des nachts sliepen wij in de herbergen: niet altijd waren de dienstmeisjes er hare eigene grootmoeders, neen.... Frissche postbuffels waren steeds te verkrijgen: de postdienst naar Thessalië was er goed geregeld.

Toch is het mij nog nooit gebeurd, dat ik slecht gehuisvest was en hedenavond zult gij toevallig kunnen zien, wie een betere herberg zal hebben, gij, die het hebt opgezegd, of ik, die het niet deed. Het is echter goed, dat ik in plaats daarvan het "Dirupisti" of de "intemerata" of het "Deprofundis" toepas, welke, naar een mijner grootmoeders placht te zeggen, van zeer groote kracht zijn.

Even bleef ze nog zoo liggen, schuin het hoofd, als sliep ze aan Grootmoeders borst; de kleine vleezige hand van Groo'moe streek langs haar wang; toen kreeg ze kleurlicht in de oogen, en, kijkend, zag ze de zon, die plotseling was gekomen, door de Aprilregens heen, en de kamer vroolijk maakte.

Toen lag de kleine met 't hoofd op grootmoeders schoot en schreide, alsof haar hart zou breken. "Schrei niet, kindje, de goede koning is opgestaan uit zijn graf en opgevaren naar zijn Vader in den Hemel." "Maar grootmoeder," snikte 't kind, "heeft hij nooit een rijk gehad?" "Hij zit aan Gods rechterhand in den Hemel." Maar dat troostte haar niet.

Hij opende met geweld de ronde laden vol kleedingstukken van al zijn vrouwen, van al zijn minnaressen en van al zijn grootmoeders.

Och kind, hikte Groo'moe. Heusch Groo'moe, Geer zal goed oppassen. Zelve als in tranen vervloeiend, drukte ze het hoofd in Grootmoeders schoot, vlijde er mee op tegen Grootmoeders breede, alzachte borst, de oogen toe, als om niet te weten. Ga nu weer zitten, de tijd is kort, hoorde ze Grootvader zeggen.

Woord Van De Dag

wanordelijkheden

Anderen Op Zoek