Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Hij spreidde één deken op den grond, legde het kussen er op en samen trokken de kinderen grootmoe op de deken. Toen dekten ze haar met de andere deken toe. "Kruip u er maar goed onder, dat u warm wordt." "Jelui ook," klappertandde grootje en de kinderen kropen dicht tegen haar aan onder de deken. De wind bulderde maar door en beneden hoorde je het klotsen van het water.
In die murmelende beekjes plassen en dartelen de eenden met haar jongen, zoo pas aan het broedende nest ontsnapt; in dien kristallen spiegel weerspiegelt zich het rimpelig gelaat van het oude grootje, nevens het rozige kopje van haar kleinkind, dat het eene handje uitstrekt om de vlugge vischjes te vangen en met het andere zich vastklemt aan grootmoeders boezelaar.
Er kwam geen mensch meer over den dijk. Het werd maar steeds donkerder. Bart kon haast niet meer lezen bij de tafel. Zwarte wolken pakten zich samen en joegen in groote vaart door de lucht. Weldra kletterde de regen in stroomen neer, zoodat je haast niet in de verte kon zien. De wind nam in hevigheid toe en bulderde en gierde dat Elsje er bang van werd. Ze trok grootje aan haar mouw.
Hij zag vuurrood, maar kwam toch bij de ladder. Grootje pakte nu zelf de sporten beet en Bart hield zich ook stevig vast. "Grootmoe, grootmoe," stond Elsje te roepen en stak haar handjes al uit, om ook te helpen. Daar was zij bij het luik. Nog een flinken zet. Grootmoe was op den zolder, waar Elsje dadelijk haar armpjes om grootmoeders hals sloeg.
Hij hield Elsje stijf vast en keek naar het huisje, en dacht: "Als ik toch eens was weg geloopen." Heel voorzichtig stuurden de beide mannen de kleine boot die soms stootte tegen een boompje of een paal. Uitstekende boomen wezen den weg naar de sloot. Toen ze die eenmaal bereikt hadden, ging het sneller voort. Moeder schreide en aaide grootje af en toe en knikte haar en de kinderen toe.
Daarna moesten ze wat slapen, "dat was goed voor de schrik en alles," zei moeder, die eerst met Elsje bij de Burgemeestersche was binnen geweest en nu kwam kijken bij grootje en Bart. Ze stopte haar jongen er eens goed onder en zoende hem hartelijk. "Mijn beste jongen," zei ze.
"Jaô," antwoordde Gheryt Maessen: "voor de waôrheid van het geval staô ik niet in, dat riekt mij zoo paôpsch; maar mijn grootje heit het mij meermalen verteld. Eens zei een klein onnoozel duvelken tegen ien grooten leepen duvel: kent oe den Prior van Sint-Dominicus te Tiel?
"Grootje, grootje," snikte hij, "het water staat in de keuken. Krijn en Jaap hun moeders zijn weggeloopen en wij zijn hier alleen," snikkend viel hij grootmoeder om den hals. "Och Heere, Heere!" bad de oude vrouw, "loop gauw, neem Elsje mee, misschien kan je er nog door, gauw! gauw dan! Het is toch een gat in den dijk." "'t Kan niet grootmoe, en u dan," vroeg Bart, en klemde zich aan haar vast.
Sommigen gaan om aardbeien te plukken en bezeeren zich aan een' brandnetel, en de koster van Gagelow meende, dat hij zijn kruiwagen vol heilige engelen had, en toen hij boven op den berg kwam, en dacht, dat ze nu zouden gaan vliegen, toen zat er het grootje van den duivel in, en grijnsde hem aan, en zei: "Vader, wij spreken elkaâr wel nader!"
Daar zag het zwart van menschen in de verte. "Hoo ie hoo!" schreeuwde vader en zwaaide met zijn pet. Een luid gejuich steeg op, uit de menigte. "Ze zijn gered," riep men elkaar toe. "De oude vrouw ook," zei Krijns moeder die vooraan stond en dadelijk Elsje aanpakte. Meteen staken allen de handen uit. Iedereen wilde helpen en grootje aanpakken. "Nee," zei vader, "dank jelui wel hoor.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek