Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
Grietje begreep niet waarom Toon eerst om de levertraan had gelachen, en terstond daarop om Hans, dien hij zonder ophouden den mageren hals streelde, zoo somber en vreemd was geworden.
Ja wel, Geurt Snipper heeft innig medelijden met het arme huisgezin van vrouw Lagers, doch vooral ook medelijden met het lieve Grietje, dat hem zoo na aan 't hart ligt en, ofschoon langzaam herstellende, nog uiterst zwak is, terwijl zij elke versterking of verkwikking moet ontberen, dewijl moeder ze niet verschaffen kan en de mevrouw van Water-zicht maar hoogst zelden iets zendt "omdat die werkvrouw zoo heel weinig dankbaarheid kent."
"'k Had de mijne óók aan het bad te danken dat ons de goede Grietje deed redden," sprak Geurt weder: "Maar hoewel die ellendige kwaal nu weg blijft, ik ben nog te slap om te werken. Grietje is vandaag weer minder," liet hij er op volgen, en Toon zag dat Geurt zoo nat in de oogen werd.
Ik zal niet lang wegblijven." "Ja zeker, dat is best. Maar maak dan nu gauw voort, kind." "Ja. Maar grootmoeder, wanneer ... wanneer zou tante me dan verwachten en wie komt er dan zoo lang bij u?" "Ik denk dat tante je graag spoedig bij zich wil hebben, Elsje, en ik zal vragen of Aafje's zuster dan bij mij wil komen. Zij kunnen er daar nu best een missen, nu Grietje ook uit haar dienst thuis is."
Onder hen vond hij ook de kleine meisjes Hannie van der Merwe en Grietje Prinsloo, die zo wreedaardig gewond en doorstoken, doch nu weer, dank zij de liefderijke verpleging en trouwe verzorging, aan de beterhand waren. Arme kleinen!
Totdat de groote dag kwam van het eerste verschil tusschen de beide paren ouders, waardoor wie kon het vooruit zeggen? ook de verhouding tusschen de kinderen wel veranderen kon. In Loosdrecht ontstond in 1835 een Afgescheiden gemeente; in 't begin zeer klein en onaanzienlijk, maar onder de weinige zielen, die ze telde, behoorden ook Klaas en Grietje Beukman. De ouders van Jannetje gevoelden geen vrijheid om over te gaan. Gelukkig woonde in beider harten oprechte vreeze Gods, zoodat ze zeer goed de beweegredenen verstaan konden, die de Beukmans tot hun stap geleid hadden, al waren ze 't niet met hen eens. Het verschil bracht dus geen verwijdering, maar toch: over alles kon men niet meer zoo vertrouwelijk als vroeger praten.
Als ik maar niet zoo slap was," liet hij er op volgen: "'k verdiende dan licht een duitje en bracht het haar voor 't goeje Grietje." "Kreeg ik de twee gulden 's weeks uit de bos nog maar," steunde Toon, terwijl hij de hand op het gloeiende voorhoofd legde: "dan kon ze er één van krijgen. Hans zou z'n portie tóch hebben, maar nu vijf en twintig stuivers....!"
Grietje maakte terstond van het aanbod gebruik, en verhaalde toen, dat ze wel eerder zou gekomen zijn, indien hare moeder niet zoo laat op Water-zicht was gebleven, waar morgen alles schoon moest zijn, omdat de vreemde lui uit stad er overmorgen zouden aankomen.
Het uitzicht om, gescheiden van zijn vriend, door hem te verdienen, streelde den jager niet, en hoezeer ook met Grietje bewogen, wilde hij zijn Hans echter aan geen ander toevertrouwen, al kon hij ook haar of de haren daardoor een tegemoetkoming bezorgen.
"'k Ben benieuwd hoe dat af zal komen," zei Grietje Van Buren. "Wat menheer breekt mag menheer opeten, niet waar, juffrouw De Groot?" vroeg Bartje Blom, die het goed met mij scheen te meenen. Maar Suzette Noiret en Saartje wezen mij terecht en deden 't mij voor.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek