Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Zullen wij moeten constateeren, dat het meerendeel van die nieuwsgierigen niet samengestroomd was om den Go a head te zien opstijgen, maar om die beide merkwaardige mannen te zien, waaromtrent het Oude Halfrond en Nieuwe Halfrond jaloersch was? Waarom verschenen maar twee mannen op dat platform, en waarom geen drie? Waarom bevond zich Frycollin ook niet daar? Dat is gauw genoeg verklaard.
De eerstvolgende dagen was Go bijna nooit thuis; dadelijk na college en 's avonds weer ging ze met Frieda Gerard, Han en Beerenstijn helpen, die Hans' vader beloofd hadden, alles te zullen regelen en in orde brengen.
"Als je 's denkt aan onze pret met die kamerversiering;.... en soms heelemaal om niets, als 't mooi weer was, en we ons zoo lekker voelden! We konden zoo dwaas doen, weet je nog wel? Ik wed, dat je met Frieda en Mary nooit flikjes en kaakjes zult geroosterd hebben?" Go lachte. "Nee, nee.... dat was leuk. Ja, dát was gezellig, samen...." "En glij-baantje over 't zeil voor de kachel?" "Noù.
"O," zei Go langzaam, dadelijk voelend, dat ze stoorde: "ben jij er Han?" "Ja, ik kwam de convocaties voor "Laborando vincimus" maar zelf even brengen, om er nog 's over te praten. 't Is Vrijdag." "O, best," zei Go, en 't kon haar opeens niet meer zooveel schelen, zóó was ze van haar bezoek vervuld. "Maar wat wou je eigenlijk zeggen: je stoof zoo in?" vroeg Else.
De juffrouw klopte even, zette toen zwijgend 'n bus om den hoek van de deur. "Wat is dat?" vroeg Go. "Dat is m'n eten.... maar 't blijft wel even warm; ga nog niet weg." "Waarom kwam-je eigenlijk bij me.... zoo maar 's? Je moest 't nog eens doen, maar 't dan vooruit zeggen op college."
Go voelde, dat ze weer meer koorts had en haar oogen schitterden;... ze had zich natuurlijk te veel opgewonden; ze waren domme kinderen geweest;... nu was 't weer mis en Han kwam maar niet... "Laten we den dokter laten komen, Els, vóór den nacht; dan weten we ten minste iets;... het zal natuurlijk niets zijn, maar 't maakt geruster."
Je weet er zeker nu al meer van dan de prof zelf... verbeeld je 's, dat je iederen keer er zoo voor zwoegen moest; je hadt geen leven meer." "Nee, maar den éérsten keer," zuchtte Go, en verheugde zich op Gerard's candidaat-vertrouwbare inlichtingen. "Van zoo'n eersten indruk hangt 'n massa af."
Voor Go was 't alles zoo anders, zooveel ingrijpender in haar leven. Zij was de oudste van 'n groot gezin, waarvan ieder zich-zelf 'n weg zou moeten banen, en de jaren op 't gymnasium had ze gewerkt en geleerd om toch eenmaal hiér te kunnen komen. Daarvan had ze alles en alles verwacht, en 't had haar vaak zóó heerlijk geschenen, dat ze dacht, 't wel nooit te zullen bereiken: heelemaal vrij zijn, jong onder jongen, studeerend onder studeerenden, die allemaal 't zelfde wilden, 't zelfde zochten; en dan:
U krijgt dan nog 'n convocatie, wanneer de eerstvolgende vergadering is." 'n Half uurtje later kwamen ze stralend en opgewonden thuis. Else bleef in de gang haar handen wasschen, terwijl Go de deur van haar kamer openstootte. Het was er pik-donker. Ze waren met den sleutel binnengekomen, de juffrouw had ze niet gehoord, er was niemand, die verwelkomde, of helpen wilde.
Toen het donker gemaakt werd voor de tooverlantaarn, steeg de nog-bedwongen luidruchtigheid tot 't hoogtepunt, en Go, die midden in 'n groote groep jongens was gaan zitten, werd geduwd en gedrongen naar alle kanten, onder harde kreten van verrukking en intieme geheimpjes, warm-gefluisterd aan haar oor. De komst van St.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek