Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Maar nu knarste het slot van de buitendeur, en 'n oogenblik later was Else in de gangopening. "Dag Go, hé Van Neerwinden, ben-jij hier?" "Ja, en eigenlijk om jou te spreken." "Zoo; en wat is er dan?"
Go liet
Go's respect voor de hospita was zóó onbegrensd, dat iedere opdracht in haar mond tot 'n smeekbede werd, en ze niets zoozeer vreesde, als háár te mishagen. "Maar Go, 't zijn toch ónze kamers. Bovendien verslijten haar bullen dan niet, kan ze alles weer als nieuw ophangen voor onzen opvolger. We zullen morgen heel wat moeten koopen om de kamers wat dragelijk te maken.
Go keerde zich in warme belangstelling naar Hans, maar Gerard mompelde: "'t Is 'n kind." "Nee, dat is niet waar; 't is 'n alleraardigste jongen," verdedigde Hans.
Ik hoop, dat je ook 't laatste, als noodzakelijk, flink zult aanvaarden. Want voor den moedig-strijdende is de overwinning." Het bestuur gaf 't teeken tot luid applaus, ofschoon ze de toespraak wel wat eigenaardig vonden, bang voor 'n nieuwe, dreigende stilte. Go zag Else kijken, verbaasd, half ongeloovig: waar haal-je het vandaan?
En, alles wel beschouwd, lag er in dat stilzwijgen wellicht een geheim opgesloten, dat nog niet geopenbaard kon en mocht worden. En toen hernam Uncle Prudent het woord, te midden van eene stilte, die tot nu toe zoo ongewoon in de zittingen van Weldon-Institute geweest was. "Mijne heeren," zei hij, "er blijft ons niets anders over, dan den luchtballon Go a head af te werken...."
"Mag ik me even voorstellen.... Van Neerwinden.... ik ben bizonder blij, dat u vanavond gekomen bent; de voorvergadering is nog aan den gang; zoudt u zoolang even in de achterkamer willen komen?" Go keek er dadelijk belangstellend en onderzoekend rond; ze was benieuwd, wat deze man voor kamers zou hebben, en hoe hij ze ingericht had.
De herfsthemel, hoog-blauw, met ijle nevelwolkjes, spiegelde zich in 't gladglijdende water van de vaart, waar hier en daar 'n langzame schuit door ploegde, 'n bruine man aan 't roer, die eerst achterdochtig gluurde naar de eenzame wandelaarster, dan met 'n goeiig: "goe-mèrge" de stilte brak. En Go riep, hoogstemmig, den groet terug, en knikte. Ze voelde haar hart wijd worden van genot.
"Nee, 'k zie 'm niet dikwijls meer; 't is hier zoo ongestadig met de vriendschap, ik ben nu meer in 'n ander clubje geraakt; de vergaderingen van L. V. och, 't is kwijnen tegenwoordig. De nieuwe leden voelen er zooveel niet meer voor. En Gerard..." Go zweeg even, en keek, verlegen, recht voor zich uit.
Reizen, morgen? Nee, geen kwestie van; deze week je bed niet uit; Zondag misschien wat in de voorkamer; oppassen voor kou vatten, verder geen gevaar bij. Nee, juffertje, jij hoeft je niet zoo op te winden, hoor," en hij gaf Go gemoedelijk 'n tikje op de ijskoude hand; "dat is de volgende week weer in orde. Ik zal 'n drankje geven, 'k kom Zaterdag nog 's terug"....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek