Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Zij steken het huis in brand. De portiers gaan er allemaal vandoor. De bedienden zijn al weg. 't Is gelukkig dat ik den man, die van dit zaakje afwist, te pakken kreeg." "Kijk es hier." Toen Bensington onder het bed uit gluurde, zag hij eenige zonderlinge kleedingstukken over Cossar's arm hangen, en wat het belachelijkste van alles was, een zwarten vrouwenmuts in diens hand!
Ik gluurde eenige winkeltjes binnen, en sloeg onderzoekende blikken omhoog naar de getraliede vensterholten; doch wat ik ook ontdekte, geen vrouwelijk schoon. Waar zitten nu uwe Tremosijnsche Venussen? Is dit er temet eene?" vroeg ik, naar eene afgrijselijke tooverkol wijzende, die voor hare huisdeur eene lompige mansbroek zat te verstellen.
Kijk eens die kerels daar, die geen kerels zijn! .... Ja, Fabulla, stemde de weggeloopen slaaf toe, tot den dief; een nicht van de keizerin Domitia. Bij Herkles, vloekte de dief binnensmonds en gluurde nieuwsgierig naar de patricische.
Het laatste kwartier gluurde weer vluchtig naar beneden, en spiegelde zich even in den kleinen plas, die straks geschuimd heeft terwijl het noodweer hem zweepte en voedde. En niet verre van daar toont ook somwijlen het maanlicht de plek, waar het bleek gelaat van een slapende de hagelsteenen, die hem ten hoofdkussen strekken, langzaam smelten doet. .... Hoor, daar schreit een kind.
Frans zuchtte in den winkel. Meester Schorel gluurde door zijn raampje, en vraagde alras: "Zee je wat Thilda?" waarop de gevraagde: "Neen vader!" antwoordde, en ze had ook niets gezegd, maar halfluid gedacht: "Arme Frans!" 't Was in den avond van den vierden dag na het laatst verhaalde, dat eene vrouw, armoedig, doch rein gekleed, Schorels winkel binnentrad.
Ik weet wel, dat het vreeselijk ongepast was, maar ik kon de verzoeking niet weerstaan; en een tipje van het gordijn voor de glazen deur oplichtende, gluurde ik naar binnen. Daar was professor Bhaer, en terwijl hij zijn boeken in orde bracht, nam ik hem eens goed op.
Al had hij ook nog zooveel lust om te weigeren, hij raapte het boek op en lei het op tafel. "Goed zoo, mijn jongen; nu zullen we de letter B eens opzoeken. Hier is ze: wel, Jaapje, hoe heet die letter nu?" Geen antwoord. "Zeg 't me terstond," zei meneer Bonnycastle en hief den stok hoog op. Die aanmaning was Jaapje te machtig. Hij gluurde angstig naar den stok; ze kwam in beweging en daalde al.
"Ja, inderdaad," antwoordde hij op onverschilligen toon. "Wie was het?" "Een nieuwe inwoner," zei de oude vrouw. "Hoe heet hij?" "Ik weet niet recht, Dumont of Daumont, of zoo iets." "En wat is die mijnheer Daumont?" De oude vrouw gluurde hem aan met haar kleine bunsing-oogen, en antwoordde: "Een rentenier, evenals gij." Zij zeide dit misschien zonder eenige bedoeling.
Natty, die verstandig was in zijn soort, gluurde maar amper even naar het nest en trok me toen weg om ons te verstoppen, en eer 'k het wist of ook maar iets van haar komst gemerkt had, daar zat moeder houtsnip weer op haar eieren te broeden.
De deur stond op een kier en zij gluurde nieuwsgierig naar binnen. Kijk, de toonbank was ook aan denzelfden kant en och, wat stond daar een aardig klein kereltje met knikkers te spelen! Een vrouw met een vriendelijk gezicht stond achter de toonbank en riep: "Toe maar Evert, toe maar, het gaat al heel mooi!" Zij was zeker de moeder van den kleinen jongen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek