Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
De ballon, door den luchtstroom medegevoerd, sleept dan langs den grond, komt telkens met allerlei hinderpalen in aanraking, glijdt over de toppen der boomen en langs de velden, of stoot tegen muren en huizen.
Pas op... nou huilt-ie... Laten ze 't in Godsnaam niet zien... Een hap en kauwen... De oogleden doen pijn zoo... Ze branden... Nou ziet-ie niks van z'n bord, van z'n zilveren vork, van het witte tafelkleed, van de rooie wijn... niks, niks, niks... Alleen wat sterren en stralen van het licht in de tranen, die hij wil inhouden... God! daar glijdt er een langs z'n neus... zachtjes... gloeiend-heet... Nou zullen ze 't zien... Als-ie zich beweegt zullen ze 't zien... Als-ie z'n neus snuit zullen z'm ankijken... Let d'r iemand op 'm?... Kijken ze 'm an?... Als z'm ankijken zien ze dat-ie huilt... Nou is de traan, die ééne, die heete, in z'n bord gevallen... Kijken z'm an?... Nee... Goddank, nee!... Klaar zegt iets... Ze lachen... Goed zoo... Nou heeft-ie meegelachen... Ze merken niks... 't Is voorbij... Maar ze moeten nog niet met 'm spreken... De oogen voelen nog nat... Ze voelen zoo rood... Nou zal-ie blijven kijken naar zijn bord, tot er wéér wat gezegd wordt...
De boot glijdt kalm over de stille zee voort, zoo kalm en zoo onbeweeglijk, dat wij nu en dan eens over de verschansing moeten kijken om ons te overtuigen, dat wij werkelijk voorwaarts gaan. Nadat vanochtend de schoonmaak op het schip was afgeloopen, heerschte er overal een stilte en rust als men zich op zoo'n groot schip haast niet kan voorstellen.
De gondel komt nu in wijder water en glijdt langs Kerken en Musea, langs een groentenmarkt waar ze al bezig zijn de groenten en vruchten opgestapeld op den grond op houten schraagtafels te rangschikken, terwijl op de steenen, een grauwe zak onder 't hoofd, een paar mannen nog liggen te slapen.
Voordat gij aan de plaats uwer bestemming zijt, kunt gij niet rusten; al hebt ge 't nog zoo hard op die houten banken der derde klasse, al vermoeit gij u nog zoo in die stootende wagons der middelklasse, al glijdt gij nog zoo dikwijls van die roodlederen zittingen, ja! al geeuwt gij ook en al verveelt gij u ook in die mollige kussens der eerste klasse 't baat u niet of gij klaagt, gij moet mede.
Onafgebroken staart hij door het lorgnet zijn schoone aan; wel glijdt het glas nu en dan uit zijn oog door de glibberigheid van zijn huidplooien, maar telkens doet hij het instrument zijn plaats hernemen en onvermoeid tuurt hij naar 't knipoogend meisje. En zij! Zij bloost van warmte en verliefdheid.
Dolmens en romeinsche ruïnen. Van Kef naar Doegga en naar Tunis per automobiel. Afscheid van de doode steden van Tunis. 19 Maart. Over het weglint, dat ter lengte van 80 kilometer Gabes met Medenine verbindt, glijdt vlug de auto, ten spijt van grimmige kameelen.
Een paar Spaansche voetknechten staan er voor op post; maar het is een zoele dag, die hen slaperig maakt, de boot onder zeil glijdt onhoorbaar langs hen heen, en eer Alva's veteranen recht wakker zijn geworden, is de kleine sloep hen reeds een vijftig voeten voorbij. "Nu," fluistert Guy, "ter gedachtenis aan Oliver!"
Kalm glijdt de boot er door het vlakke weiland, met slooten doorsneden, waar watermolentjes wat afwisseling brengen, en de huizenstrook van Assendelft met de beide kerktorens en al eerder het langgerekte Westzaan aantoonen, dat men nog niet heelemaal buiten de bewoonde wereld is geraakt.
Een oogenblik zwijgt de jongeling, maar een aanmoedigend: "Kom jongen, spreek! Wat drukt je?" doet hem moed vatten en blozend zeggen: "Augusta!" Even, bijna onmerkbaar, glijdt een fijn lachje over het gelaat van den dokter en een zeer zacht "Aha!" ontglipt zijn mond. "'k Heb haar lief, o, zoo lief!" zucht Dorus, en droef laat hij er op volgen: "maar zij mij niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek