Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Daarop verscheen een oud man, met haren zoo wit als sneeuw en hij zei tot den ongelukkigen prins: "Ik weet heel goed, hoe gij lijdt; luister naar mij. Ziet gij gindschen hoogen heuvel?" De zoon van den koning antwoordde: "Ja stellig."
Vreeselijk bonst haar het hart terwijl ze nu schier in hetzelfde oogenblik de hand naar gindschen deurknop uitstrekt. Zij voelt, ze weet het, daar, dáár moet hij zijn. Philip Helmond staat onbeweeglijk. 't Is hem alsof hij versteend is. Nu zal ze komen. En, de deur ziet hij opengaan. Met gejaagden doch onhoorbaren tred, kwam daar een vorstelijk schoone gestalte naar binnen.
Nog onder den indruk van deze wonderschoone buste, hebt ge nauwelijks aandacht voor gindschen kolossalen Bacchus, voor dien Hermes, voor die beelden en busten van keizers en keizerinnen, ook hier, als in de andere vatikaansche museums, broederlijk met de goden en godinnen vereenigd; en waarom ook niet: was niet de Caesar in het eind de eenige god, in wien de oude wereld nog geloofde, omdat zij zijn ijzeren voet op haar nek gevoelde?
Ik verneem geene stemmen, zie geen licht, alle barken zijn weg, en toch hangt de vaan aan gindschen bontgekleurden staak nevens de obelisken aan weêrszijden der poort . Rhodopis moet afwezig zijn. Zou men vergeten hebben.....?" Hier viel hem eene zware stem in de rede: »Ah, de overste der lijfwacht!"
Van vergiftiging in Romphuizen geen sprake. Zekere majoor Kartenglimp dood. Dokter Helmond vermoedelijk ziek." 't Was misgeschoten. Toen grauwe Toon straks buiten kwam en een vijftal lijsters, die juist de laatste roode bessen aan gindschen hoek van het bosch hadden genuttigd, op den telegraafdraad hun siësta zag houden, toen heeft hij de verzoeking niet kunnen weerstaan, en.... paf!
De jonge slaaf had moeite zijn vroegeren meester te herkennen. Leo begaf zich naar een Gallier en zei: "Wilt ge geld verdienen? Ga dan met mij mede naar gindschen Frank, en verkoop mij aan hem als slaaf..." De Galliër keek hem ongeloovig aan. "Ge begrijpt, dat ik hiermede mijne bedoeling heb," ging Leo voort, "maar die houd ik geheim. Alleen verzoek ik u, mij als slaaf aan dien Frank te verkoopen.
Heeft hij altijd zoo gestaan?" "Ja; maar ik ben zoo gek geweest het niet te zien. Nu wie zou hij thans op het oog hebben?" Het gehuil hield op. Tom splitste de ooren. "Hè! wat is dat?" fluisterde hij. "Een geluid als als het knorren van een varken. Neen, toch niet; er ligt iemand te snorken, Tom." "Ja, dat is het. Waar komt het vandaan, Huck?" "Ik geloof van gindschen kant.
Toen hij den herder ontdekte, werd toornig Gawein, maar riep, zich met hoofschheid, zelfs tegen een dorper en vilein, bemeesterend, kalm naar de hooge helling op: Darf ik vragen, jonge knape, wat u zoo blijde lachen doet, daat boven aan den hoogen oever, terwijl hier omlaag een ridder moeizaam zijn ros stroom-opwaarts naar gindschen verren burcht dwingt?
Hij geeft geen antwoord, verloren als hij is in de beschouwing eener bloem, die aan den weg groeit; liefde voor het schoone bij zin voor het edele, ik mag dien jongen. Toch verlies ik hem uit het oog, om den wil van den gindschen manke; gebrekkige jeugd is zulk een deerniswaardig schouwspel!
Amor had den geest der donna met zijn raadgevingen verscherpt en antwoordde: Voor ik de schande wil dragen, die gij mij ten onrechte wilt veroorzaken, zal ik mij in gindschen put werpen en dood daar in gevonden zal iedereen gelooven, dat gij in dronkenschap mij er in hebt gesmeten en aldus zult gij moeten vluchten, verliezen wat gij bezit en in ballingschap leven of men zal U het hoofd afslaan als mijn moordenaar, wat gij ook werkelijk geweest zult zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek