Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
De koning en zijn raadsman la Trémouille willen van die verzoening niets weten. Vervolgens vertrekt het hof naar Gien en aldaar wordt na veel wikken en wegen tot den tocht naar Reims besloten.
O gie nondedzju! riep Veel-Hoar even aarzelend. Ala toe toe, ge 'n zijt toch gien klein kind! schimpte Deeske, reeds in 't gangetje. Veel-Hoar keek even naar Theofielke en haar moeder om. Toen sloop ze weg, Deeske achterna... Pst! pst! floot stilletjes Deeske, na een poosje weer in 't gangetje verschijnend. Theofielke keerde zich om, kwam langzaam naar hem toe.
Maar hij was reeds bij Alfons en ook bij hem zag zij het glaasje vredig aantikken en hoorde ze zijn doffe stem: "Proficiat, Fons, en gien kwoaje vrienden...." waarop Alfons, ook even instinctmatig, als wist hij in zijn verbouwereerdheid niet goed wat hij zei: "Proficiat, Ivo, gien kwoaje vrienden," antwoordde en daarop zijn glas in één teug leeg dronk.
Joa joa, 'k weet 't wel, en ik ben oud!" viel hij haar driftig in de rede... Moar 't es gelijk, ik zie ou geirne, sedert dien achternoen in 't Zonneputsen ben ik zot van ou geworden! O, Leontientsjen, as 't ou b'lieft, as 't ou b'lieft moak mij gelukkig! Mijn leven es hier zeu droevig! 'k 'n hè nog noeit gien uur oprecht plezier g' had in mijn leven!"
"Vaprijs es nen deugniet, ne zot; en gij 'n zij euk gien goeje, want g' het er euk van gebabbeld, ik weet het!" "'t Es gelijk, bezinne; ik 'n hè 't nie iest gezeid; Vaprijs hèt 't iest gezeid; moar ik ben d'r d'ongelukkigste mee. O! die sloeber, die sloeber!"
"Och Hiere! menier den dokteur, 'k hè toch zeu stijf noar ou verlangd, want 't denke mij dat hij zeu ziek es," fluisterde Rozeke schreiend terwijl zij den geneesheer naar het voutkamertje bracht. "Joa joa moar ... ziek zijn 'n es nog gien deudgoan; iederien es al ne kier ziek," banaalde hij troostend.
Met haar lispelenden mond kon zij niet goed de s uitspreken en als zij "dreupels" wilde zeggen, klonk het in haar brabbeltaal alsof zij "dreupelfs" zei. De boeren spotlachten, bootsten haar verdraaide uitspraak na. Dreupelfs! We 'n hên gien dreupelfs besteld. W'hên pinten bier gevroagd. De vrouw werd nijdig: G'hêt wèl dreupelfs gevroagd! We'n hen gien dreupelfs gevroagd!
"Irg en nie irg, 't es nog af te wachten wat dat 't worden zal," antwoordde hij, met haar weer in de keuken komend. "Hij hè 't fleurus en we moeten oppassen dat 't gien longontsteking 'n wordt," "Och Hiere, 't fleurus!" snikte Rozeke met in elkaar gewrongen handen. "O! en 't es mijn schuld! 't Es deur mij dat hij zelve mee da peird gegoan es, in ploatse van 'n ander te zenden!"
G' hèt gewoaid!" raasde hij, knarsetandend. Ikke! Ikke! Ikke! ne zatlap! gewoaid! gewoaid!" riep Jantje beleedigd en verontwaardigd. Stille! Gien laweid! vertelt!" beet Teum bitsig-gebiedend toe. Jantje, door den ruwen uitval wat vernuchterd, begon te vertellen.
Ge 'n zoedt hem 't 's oavens mee gien stokken mier van 't hof gekregen hén." Er was opnieuw een korte stilte. Allen staarden weer met ernstige gezichten naar den ouden boer, die zooveel wonderbaars had bijgewoond en Rozeke durfde geen woord meer vragen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek