Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 mei 2025


"Ei! sieh' mal, soo ein sakkermenter! Wie hèvt jou die walzer geleerd?" "Niemand, Löbell!" "Was? Wie kommen jij dan so akkerat an die melodie, oend..." "Afgeluisterd, als jelui ze speelde." "Das ist ja ganz nett. Gib das ding mal her." Hij bracht het aan den mond, probeerde om er op te blazen, maar wierp het verachtelijk neer, met de woorden: "Das blaas ich kapoet: das ist spielerij, niks weerdig.

»Ja, hier zijn wij!" antwoordde de jeugdige marine-officier op dien kreet. »Ja, hier zijn wij!" herhaalde Mars even uitdagend. »Revolver en sabel in de hand, Mars!" »En er op in, ja master Gib!" Maar.... twee tegen dertig! Was die strijd mogelijk? In een ondeelbaar oogenblik hadden drie of vier sloepen de giek aan boord geklampt. Eenige schoten knalden.

»Goed, master Gib." »Gij zult waarschijnlijk tegen wielingen op te werken hebben." »Dat denk ik ook, master Gib." »Dan zal ik ook een pagaai ter hand nemen en u helpen, Mars!" »Dat zal wel niet noodig zijn, master Gib!" grinnikte de kleurling. »Anders, reken op mij." »Niet noodig."

Het vaartuigje was er nog slechts vijf-en-twintig of dertig meters van verwijderd, toen Mars eensklaps ophield met roeien. »Wat is er?" vroeg de jeugdige zeeofficier. »Shut!" blies de kleurling meer dan hij sprak. »Zijt ge vermoeid?" vervolgde Gilbert Burbank. »Shut!" »Wilt ge, dat ik u vervang?" »Shut! master Gib." »Maar, wat is er dan toch, Mars?" »Shut!

Mars trok de schouders op, alsof hij zeggen wilde: »Ik laat de beslissing aan master Gib over." De dag zou spoedig aanbreken. Het was reeds half vijf. Een lichtende band werd reeds boven den oostelijken gezichteinder waargenomen. Dat was de naderende dageraad.

»Ja, master Gib," grinnikte de lotgenoot van den jeugdigen marine-officier. »Hebt gij begrepen, Mars?" De kleurling gaf geen antwoord, maar greep zijn sabel, die hij uit de scheede trok en zoo bij zijn revolver aan zijn buikriem bevestigde.

H. Albarda verwilderde Huisduiven, ook wel Wilde Duiven, Veldduiven of Veldvluchters, in Friesland Gib of Wilde Gib genoemd, "vroeger in grooten getale te Leeuwarden, waar zij hun voedsel op de straten zochten en op torens en oude gebouwen broedden en alzoo geheel zonder 's menschen toedoen leefden en voortteelden.

Misschien zou het nietige vaartuigje onbemerkt blijven, wanneer het zich een weg door de dichte biezen zou kunnen banen. In ieder geval bestond geen ander middel om die afdamming van de Sint John te vermijden. »Tracht te roeien zonder gedruisch te maken, Mars," zeide de jeugdige zeeofficier. »Ja, master Gib." »Totdat wij de lijn dier afsluitingsvaartuigen achter den rug zullen hebben."

»Wij moeten thans op het kompas marcheeren, vader," antwoordde de officier. »Hoe uitgebreid en hoe dicht dit woud ook moge wezen, is het onmogelijk dat wij daarin verdwalen." »Welnu, voorwaarts dan, master Gib!" riep Mars uit, die vooral gedurende de halten en rusttijden ongeduldig en onrustig was. »Welnu, voorwaarts en dat God ons geleide!"

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek