Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Ondanks de verbetering en vergrooting van Norland en ten spijt van het dreigend gevaar, dat de eigenaar van het goed had geloopen, een paar duizend pond kwijt te raken door te verkoopen met verlies, vertoonde zich nergens een spoor van de behoeftigheid, die hij had gepoogd, als het gevolg hiervan voor te stellen; armoede viel hier geenszins te bespeuren, tenzij in het gehalte van het gesprek, dat dan ook bedenkelijk te wenschen overliet.
Zoodra je weg waart, ben ik, oude gekkin, naar Sientje Harper geloopen, in de hoop van haar al den onzin over dien droom van jou te doen gelooven, en daar vertelt zij mij, dat zij van Joe gehoord heeft, dat je de rivier overgezwommen bent en 's avonds onder mijn bed alles hebt afgeluisterd wat wij dien nacht gesproken hebben.
Des avonds, na geloopen en gesprongen, gedarteld en op het gras gegeten te hebben, keert men naar de stad terug om den "cramignon" te dansen, dien waalschen rondedans, die zich, als een reusachtige slang, eindeloos verlengt en gansche straten en buurten vult, als de keten der dansers, die elkaar bij de hand houden, telkens grooter en grooter wordt.
"Ik weet wel, dat ik te laat zou komen; maar ik wilde niemand zeggen, dat ik wegging, en dan ook.... u weet wel, dat men niet meer over het meer kan rijden." "Is u dan over 't meer geloopen?" "Ja, ja, dat ben ik.... maar antwoord me nu. Is u verloofd? U begrijpt wel, dat ik zoo graag zou willen, dat 't niet waar was.
't Paard liep regelrecht naar de plaats, waar de wilde ganzen stonden te slapen; en de jongen werd bang, dat hij op hen zou trappen. "Waar moet je heen? Kijk toch uit!" riep hij. "Zoo, ben jij daar," zei het paard, en kwam op den jongen af. "Ik heb bijna een uur geloopen om je te vinden." "Heb je over mij hooren spreken?" vroeg de jongen verbaasd. "Ik heb mijn ooren wel, al ben ik oud.
Ik werd er zeer vriendelijk door den gouverneur ontvangen, die mij geluk wenschte met het ongedeerd volbrengen van zulk een gevaarlijke reis. En inderdaad, nu eerst begon ik mij rekenschap te geven van de gevaren, die ik had geloopen.
Nu zij toch eenmaal zoo ver geloopen was, kon zij wel even aangaan bij de knappe, vrouwelijke dokter, van wie men haar in het home verteld had en die hier in de buurt woonde.
Wat een mooie stad!" zei ze. "Het zal mij hier stellig goed bevallen. Wat wou ik graag dat Tieka dit eens zien kon! Zij zou zeker zeggen dat het echt sprookjesachtig was." Nu was ze, in al haar verrukking, toch verkeerd geloopen, geloofde ze en zij bleef even staan en haalde haar kaart weer te voorschijn; zij kon er echter thans niet wijs uit worden.
Nee, je moet wachten tot Jo en Nel teruggekeerd zijn.« Nu, die kwamen spoedig. »Dag, pa!« zei Jo. »Dag, pa!« zei Nel. »Dag, jongens!« »Zijn jelui daar eindelijk«, zei mevrouw lachend. »Eindelijk, moe? We hebben hard geloopen.« »Maar ik heb op jullie gewacht. Pa heeft een nieuwtje en dat moest jullie ook hooren. Ik mocht het niet eerder weten.
"Weze God ons barmhartig, Robrecht, anders is deze gruweldaad de slavernij voor de Kerels en de marteldood voor uwe ooms!" "En waar is nu Burchard?" vroeg Robrecht. "Men heeft mij daareven geboodschapt dat hij met zijne woeste Houtkerels naar Straten is geloopen om Rambold Tancmar te gaan verrassen. Eilaas, hij heeft in de stad de beide zonen van den hofraadsheer vermoord!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek