Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
't En was niet uit haar hoofd te praten, dat de eerste schuld lag in de onwettelijke betrekkingen en dat God een huwelijk bestrafte, dat Hijzelf niet had mogen inzegenen. Ze had wel geerne daarover gejammerd op een nieuw, om haar emotie deugd te doen. Aai-Heere God! mijn kinderen!
Intusschen, het ontbreekt my in geen der andere oorden, in Belgenland zoo min als in Noord-Nederland, aan vrienden en bekenden die my geerne de behulpsame hand boden, door my adresboeken, plaatselike nieusbladen, ambtelike lijsten, enz. uit hunne streken te doen toekomen, als zoo vele mild floeiende bronnen ter verzameling van byzondere namen.
Ze sprong rechte en duwde hare vuisten op de tafel. Ze siste tusschen hare tanden: De prije zal ik wegkrijgen. Ze had het al lange gecombineerd, hoe ze Madeleen zou weggekregen hebben. Als Wiezeken dood was, zou alles wel braaf van stapel loopen. Dat arme Wiezeken.... Ze prevelde drij keeren: Dat arme, arme Wiezeken.... Ze beluisterde geerne hare stemme, wanneer ze 't onnoozel kindeken bekloeg.
Ze wilde geerne alles wisschen uit haren geest, maar niets anders wekte hare belangstelling, en ze voedde haar wee. Al wat gebeurde om haar, werd haar onverschillig. Allentwege was 't nietigheid, en de woorden, die gesproken werden, waren ijdel. Ze werd naderhand door opvretende eenzaamheid, streng voor wat buiten het leven stond van hare droefenis. Ze had ruwe woorden met vader.
De pensen die hij gegeten had, gaven hem zulken moed, dat hij dien dag ketels, potten en pateelen deed blinken lijk zonnen. Daar hij goed leven had in dit huis, verbleef hij geerne in kelder en keuken, en liet hij den zolder aan de katten. Eens had Sanginne twee kiekens te braden, en beval tot Uilenspiegel aan het spit te draaien, terwijl zij naar de markt om de toespijzen ging.
De meester lachte even en herhaalde mijn woord "volleerd," doch rekte dat uit als de draad van een kluwen, en trok er zulk een zonderling gezicht bij, dat ik onwillekeurig in den lach schoot. "Ja, jongen, lach maar! Eens komt er een tijd dat gij niet en-zult kunnen lachen, al wildet ge ook nog zoo geerne! "Volleerd!" Wie heeft u gezegd, dat ge zoo spreken moest?"
Ze wachtte een tijdeken en lager liet ze hare stemme zakken: Ik wou geerne dat ge eens ... ginder gingt ... bij Romaan.... Omdat Goedele met pijnlijke haastigheid haar gebogen hoofd ophief, deed ze alweer vluggelings achtereen hare woorden drillen, dof en eentonig: Ge moet niets vertellen van mij en mij achterna niets van hem vertellen. Ik weet niet waarom ik u daar doe binnengaan.
Eenige jaren geleden zong men nog: Wij komen al rond op Sinte-Katriene, Wij hadden zoo geerne wat boekweitbloem. Wij zullen ze luisterlijk vieren Al op een zalige maniere. Of: Al op onze oude manieren. Gelijk wij verleên jaar hebben gedaan, Huis voor huis al afgegaan, Ter eere van Sinte-Katriene. Geeft wat Houdt wat Tegen 't jaar nog wat.
Geerne echter hadde ik ontmoet een ridder, niet al te feloenig en dien ik, om welke reden ook, had moeten bekampen en dan had overwonnen maar niet verslagen, want ik had hem geerne gezonden op eerewoord naar mijn Konings Arturs hove, naar Camelot, opdat hij zoude melden van Didoneel en van Mordret, want hun dood ligt mij zwaar op het harte.
Buiten het bereik van de kogels, speelde Nele op de pijp, in de schans. Heel de vloot werd genomen. Als de dooden geteld werden, vond men er duizend langs de zijde der Spanjaards, driehonderd langs den kant van de Geuzen; onder hen bevond zich de kok van de vlieboot den Briel. Uilenspiegel vroeg om voor Treslong en de matrozen te spreken, hetwelk Treslong hem geerne toestond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek