United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen ik hiermede klaar was nam Mie, de meid, een kleerschuier, borstelde mijne kleederen schoon en wiesch mij zelfs het aangezicht. De krabbels van Wittes nagels, of, zooals het Kregelige Mennonietje zeî, de schrammen van de braamdoornen kon ze niet wegkrijgen. Met die litteekenen op het gelaat kwam ik twee uren na den noen bij Moeder, die al dadelijk zag, dat ik eenen anderen zak medebracht.
Sigurd was heelemaal verbluft, want hij had er juist over zitten denken, hoe hij hem wegkrijgen zou. Hij kon niet antwoorden. "Zeg maar één enkel woord, als je me kwijt wilt wezen," zei Jan. Toen voelde Sigurd, dat zijn hart ineenkromp bij de gedachte, dat Jan en hij zouden scheiden. "Neen, ik wil liever, dat je hier blijft," zei hij.
Ze sprong rechte en duwde hare vuisten op de tafel. Ze siste tusschen hare tanden: De prije zal ik wegkrijgen. Ze had het al lange gecombineerd, hoe ze Madeleen zou weggekregen hebben. Als Wiezeken dood was, zou alles wel braaf van stapel loopen. Dat arme Wiezeken.... Ze prevelde drij keeren: Dat arme, arme Wiezeken.... Ze beluisterde geerne hare stemme, wanneer ze 't onnoozel kindeken bekloeg.
"Daar ben ik ook bang voor," zei Karr, "maar de oude elanden in 't bosch weten wel, wat ze doen." "Ik geloof wel, dat ik een beter raad weet," zei de slang, "als ik maar het loon kreeg, dat ik verlang." "Ben jij 't soms, die ze Helpmij noemen?" vroeg de hond verachtelijk. "Ik ben al een oude boschbewoner," zei de slang. "Ik weet, hoe je dat ongedierte wegkrijgen kunt."
"Wij zullen die denneneters zonder jou wel wegkrijgen." Den volgenden dag gingen de ijzerfabrikant en de boschwachter langs het boschpad. Karr liep eerst naast hen, maar na een poosje verdween hij, en kort daarna klonk een luid blaffen uit het bosch. "Dat is Karr, die weer aan 't jagen is," zei de ijzerfabrikant. De boschwachter wilde het niet gelooven.
Geen schuur aan den weg, of soldaten en officieren, allen wilden er binnen. Zij hoopten en drongen er zich als beesten op elkaar om eenige vuren, en daar zij de dooden niet van den haard konden wegkrijgen, gingen zij er op zitten, om straks misschien zelf weer tot zetel van anderen te dienen. Of nieuwe troepen kwamen en om het bezit van de schuur werd dan dikwerf gevochten op leven en dood.
Woord Van De Dag