United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ze legden in een zelfde beweging hunne hand op Francine's voorhoofd, deden haar opkijken, lachten stille en droevig in hare oogen. Daarbuiten druppelde een watertuiltje binnen den zoeten Meinacht. En wat zult ge nu doen? vroeg aarzelend de oude pastoor. Trouwen .... met mijnheer Sörge.

"Wat wil je doen?" vroeg de dokter, toen hij zag, dat Jacques, na het water in een houten bak gegoten te hebben, er gips bij wierp. "Wat ik doen wil?" antwoordde Jacques; "kan je het niet raden? Ik wil een afdruk maken van Francine's hoofd; en omdat de moed daartoe mij zou ontbreken, als ik alleen bleef, mag je niet weggaan."

Ze bedwong die ongemanierde beweging, die echter aan Sörge niet ontsnapte, en stemde gaarne toe. Een blosje gloeide onder hare oogen. Zij ging met koorts naar bed. Heerlijk was die ochtend. Hij kwam met zonnevingeren tokkelen tegen de hooge ruiten van Francine's kamer en joepte geluideloos, als een poesjenel van doorzichtige kleuren, binnen alom.

De eerste veertien dagen werkte hij daar aan het beeld, dat hij voor Francine's graf bestemd had. Het was een engel met uitgestrekte vleugels. Dit beeld, dat Francine's trekken had, werd niet voltooid, want al heel gauw kon Jacques de trap niet meer op, en kort daarop mocht hij zelfs het bed niet meer uit.

't Werd, in het groote huis, op de Regentielaan, een sober, grijs leven, even opgekleurd door de bestendige aanwezigheid van moeders jongsten oom, mijnheer du Bessy. Mijnheer du Bessy was, door de familie, tot Ernest's en Francine's voogd aangesteld. Hij was waarlijk een lief opgeruimd ventje, de zestig jaar voorbij, fier op zijn baronetblazoen, en arm.

Hij denkt daaraan, terwijl hij algelijk bewust is dat zijn wee niet uitsluitelijk meester wordt van hem, en dat er ievers, boven zijn zinnen, wakende loert het toezicht van zijne kleine ziel. Dien morgen sloeg leutig de gulden meizon tegen de ruiten van Francine's kamer. Ze tokkelde, als een regen van licht, tegen de ruiten.

De fabrikant had toen verscheidene belangrijke bestellingen; hij ging naar het atelier van Jacques en kwam bij het zien der vele begonnen werken tot de overtuiging, dat het toeval hem in den persoon van Jacques een mooi fortuintje bracht. Acht dagen later had Francine's graf een hekje, terwijl het houten kruisje vervangen was door een groot steenen kruis, waarin Francine's naam gebeiteld was.

Sörge was overtuigd dat Francine's zinnelijke ingenomenheid met het Thunsche hoogland door zijn zorgen was gewekt, en zulke overtuiging kon hij jegens zichzelf verrechtvaardigen door de kunstige pogingen, welke hij ten opzichte van Francine's onbewuste emancipatie op geen oogenblik van den dag verzuimde aan te wenden.

Die weeke aanval was gauw over, en Francine was naderhand weer goed geluimd, haast vroolijk. Op een voorstel van Sörge, welk hij zeer beleefd met inzicht op Francine's teergevoeligheid motiveerde, werd besloten dat hij zelf met haar, 's anderen daags in den morgen, de ouders van Simon Peter zou gaan verwittigen. Francine had, in een rappen bloedsoploop willen weigeren.

Ze tikte over Francine's kin, noemde haar een oolijk lieverdje en gaf haar meer andere namen, waarbij moest verstaan worden dat Francine een behaagziek, ondeugend en beminnelijk meisje was. Ik beloof het u, sprak ze, en ze wisselde tweevoudig den kus, dien ze om te beloven, gekregen had. Francine lag vier weken te bed en moest dan nog drie weken in hare kamer blijven.