United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !
«Dat heeft men er van, als men zijn voeten rein en helder wil houden!» zeide zij bij zich zelve. «Kijk eens, hoe zij mij aangapen!» Ja, werkelijk waren aller blikken op haar gevestigd; hun booze lusten fonkelden hun uit de oogen en spraken zonder geluid te geven uit hun mond; zij waren verschrikkelijk om aan te zien.
De oogen der maagd fonkelden zoo zonderling, dat de oude priester haar met verwondering aanzag. "Misschien, misschien!" mompelde hij. "Nu is het evenwel te laat." "Zijn lichaam is niet ziek?" "Niet anders dan door de verbeelding." "En indien men deze verbeelding kon overwinnen?" "Onmogelijk, mijn kind, uwe hoop is ijdel."
De droomende treurnisse, die gansch het beeld omlichtte, die 't kenbaar miek voor haar, Goedele, de gedoken oorzaak van de treurnisse zelve 't was allemaal een laaie openbaring. Hare lippen beefden en rappe stralen fonkelden noesch weg uit hare oogen. Hij zei, voelend dat haar niets te verbergen meer overbleef: Mijne vrouw. Ze ontving zonder wijken de harde bekentenis.
"Ulrica's hart rechtvaardigt mij," zeide Joan, terwijl zijn oogen fonkelden en hij met drift de hand van Geertrui greep. "Dan ach!" vervolgde hij, de armen weder latende vallen, op een somberen toon: "wat is de meening van Ulrica voortaan voor mij?" "Zeg dat niet, Jonker! Wij zullen, Ulrica en ik, den Baron zoo lang bidden en smeeken, dat hij de geheele zaak maar blauw blauw laat."
Deze gouden borduursels, deze kostbare edelgesteenten fonkelden in de kamer en gaven daaraan een eigenaardig voorkomen. "Ik verzoek je, plaats te nemen," zei de groote hetman. Hij ging ook zitten, en zijn fonkelende oogen vestigden zich beurtelings op het gelaat van Tsjetsjewiek en op dat van Maroessia. "Waarom heb je dat kind bij je?" zei hij.
Midden in den elfenheuvel was de groote zaal prachtig opgesierd; de vloer was met maneschijn geschrobd en de muren waren met heksenvet afgewreven, zoodat zij als tulpebladeren in het licht fonkelden.
Toen was hij trotsch dat hij iedereen zoo ongemerkt had beet genomen. Hij voelde als een innerlijke deugd zijn sluwe ruwheid; zijn diepliggende, grijze oogen fonkelden in zijn steenrood gezicht; hij was de sterke, rijke, machtige reus, die al de om hem levende, verachtelijk zwakke en kleine wezentjes, als een zwerm van dwergen en van nietelingen onder de knie had.
't Zou donna Elisa zeker veel verdriet doen, als zij thuis kwam. Maar donna Micaela vond het heerlijk te zien, hoe hij de dichte lokken van zijn voorhoofd streek en hoe zijn goudkleurige oogen fonkelden, gelijk gulden wijn wanneer de zon daarop straalt. Het gaf haar troost iets te zien, dat zoo schoon was.
Legree beefde van woede; zijne groenachtige oogen fonkelden, en zelfs zijne bakkebaarden schenen van woede te krullen; maar gelijk een tijger, die een poos met zijn slachtoffer speelt eer hij het verscheurt, bedwong hij zijne neiging tot dadelijk geweld, en overlaadde hij zijn weerspannigen slaaf met bitteren spot.
"Vier honderd twee en dertig karaten!" riep John Watkins uit, "En gij hebt hem bij u?" "Hier is hij." De pachter greep het doosje, deed het open en bekeek den diamant met oogen, die bijna evenzeer fonkelden als het edelgesteente zelf. Hij was als met stomheid geslagen en had het uiterlijk van een verrukte!
Woord Van De Dag