Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
En de emotie is zoo innig waar, spontaan gevoeld, op dat oogenblik, als de dragers nog éenmaal stil houden, voor de deur der kapel, vóór het heengaan en de Paus zich nog éenmaal buigt, rechts en links, en voor de laatste maal de zegen neêrvalt, dat zij weenen en er een oude bedelaar, goor, bruin en bevend vuil, uitbarst in snikken, die stotteren door zijn laatsten juichklank heen....
Maar de bezoekers hoorden 't niet; zij trokken zich langzaam voor de penibel wordende emotie van den Krommen terug, met vriendelijke glimlachjes en knikjes, als goede vorsten, die hun trouwe onderdanen met een weldadig bezoek hebben vereerd. Mejonkvrouw Anna klopte Rozeke in 't voorbijgaan vriendelijk op den schouder en glimlachte ook welwillend en als 't ware goedkeurend naar Alfons.
O, da es toch scheune!" glimlachte Rozeke met tranen van ontroering in haar oogen. Ook al de anderen luisterden, eensklaps weer roerloos en zwijgend, in onbewuste emotie, de stil-glimlachende gezichten naar de voordeur omgewend. En zacht zongen de kinderstemmen verder: "Hoe kleiner het kind, hoe grooter de eer Dat is er een teeken van God den Heer!"
Wat gaf dezen vuilen strandschuimer, gekleed in een grof linnen broek en een katoenen hemd, het recht om hem en zijn overwerkte, uitgeputte hersenen iets als rust en tevredenheid te suggereeren? De kapitein beredeneerde het niet zoo; het onbewuste proces der emotie was de oorzaak van zijn boosheid. "Vijftien dagen", antwoordde hij kortaf. "Wie ben jij?"
Toen begreep ik en een ontzettende emotie vol tegenstrijdige gewaarwordingen stroomde als een heete gloed door gansch mijn wezen. Het was een brief van "Auntie." "Auntie" vroeg mij of ik haar den volgenden dag, om vier uur, in New York, bij Sherry's, wilde komen spreken!
Ik heb echter meermalen kinderen uren en zelfs dagen lang stil gezien onder een veel geringere emotie. En die eene gang naar school was voor mij, bijna letterlijk, een breken van mijn hart. Het bedwateren is overgegaan. Hoe, dat weet ik niet meer. Maar zeker wel vóór mijn zesde jaar. Of het door die heftige emotie geweest is? Ik weet het niet, ik weet het niet.
Goa nou, hoast ou," zei Teum, nadat het laatste eindelijk was bijgepast. En uitgeput zonk hij somber in zijn leunstoel weg, terwijl Jantje, duizelend van emotie, met struikelende passen 't boerenhuis verliet. Den ganschen dag besteedde hij aan zijn langen omtocht.
't Was zoo best. Ze overtuigde haarzelve en dwong haar eigen 't geluid van onverschillige woorden op. Ze dacht: Het is zóo best. Maar, al had ze Johannes sinds lange vaarwel toegezegd in alle haar gepeinzen en al was ze hem niet dankbaar, hem, die haar gegeven had wat ze niet kon behouden, toch was haar zijn verre aftocht een onverweerbare emotie.
"Joa 't, 't es lijk of ik vriesde; 't derde es op wig," zuchtte zij. En plotseling, door die laatste emotie in al haar narigheid overweldigd, kon ze zich niet meer beheerschen en snikte ze 't in overstelpende tranen uit. "Ach Hiere! moet er d
Haar handje had een korte trilling van emotie en verrassing en een teere zucht steeg van haar lippen. "Joa ik... 'k zie ou euk geiren," antwoordde zij heel stil, heel zalig-zacht ontroerd. Hij legde zijn arm om haar middel en plotseling begon zijn hand hevig te beven. Hij wilde nog veel meer zeggen, maar kon niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek