Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
"Iets zal er bereikt worden, gelooft u me: niet alle bestuurders zijn onrechtvaardig. Als we niets gedaan krijgen, als ze onze klachten in den wind slaan, als de mensch doof geworden is voor de smartkreten van zijn evenmenschen, dan ben ik tot uw orders!" De grijsaard omarmde vol geestdrift Elias. "Ik neem je voorslag aan, Elias. Ik weet dat je je woord houdt.
Dan, hem bruusk van zich verwijderend, zeide ze: "Vlucht, vlucht! Adios!" Ibarra keek haar met schitterende oogen aan, doch op een teeken van 't jonge meisje ging hij heen, dronken, wankelend... Weer sprong hij over den muur en stapte in de bangka. Maria Clara, leunend op de borstwering, keek hem na. Elias ontblootte het hoofd, en groette haar met een eerbiedige buiging. De jacht op 't meer.
SALOME: Is deze profeet een oud man? EERSTE SOLDAAT: Neen, Prinses, hij is een zeer jong man. TWEEDE SOLDAAT: Men is er niet zeker van. Er zijn er die zeggen dat het Elias is. SALOME: Wie is Elias? TWEEDE SOLDAAT: Een overoud profeet uit dit land, Prinses. SLAAF: Welk antwoord mag ik brengen aan den Tetrarch van de Prinses?
Niets anders, dan een eenvoudige linnenwever, die voor zijn weefstoel gezeten aan den arbeid is, en zijn spoel heen en weder beweegt. En toch is het die eenvoudige arbeid, die zoo bijzonder de aandacht van onzen toeschouwer trekt. Zijn naam is Elias Howe, en hij is werktuigkundige van beroep.
Beata Maria was getroost en wischte de tranen weg van haar melkwit gelaat. En de heiligen gingen voort met het verdeelen der schatten: Petrus koos wijn en tarwe en de sleutels van het Hemelsche Rijk: Elias koos den bliksem en den donder; Panthelias de groote hitte; Johannes broederschap en koomschap, zoowel als het Heilige Kruis; Nicolaas koos de zeeën met de galeien er op. De Gramschap van God.
Om zijn ongeduld af te leiden bij 't wachten op 't oogenblik dat hij tot een verklaring kon komen met Maria Clara, was Ibarra in zijn laboratorium aan 't werk gegaan. "Wel, bent u dat, Elias?" riep hij uit. "Ik dacht net aan u. Gisteren had ik verzuimd u te vragen naar den naam van den Spanjaard, in wiens huis uw grootvader woonde." "'t Is nu niet over mij, meneer, dat..."
Aan de deur stonden de bedienden, bezig de gevangenneming van hun heer te bespreken en te bejammeren. Eenmaal op de hoogte van 't geen er voorgevallen was, verwijderde Elias zich, liep om het huis heen, sprong over den ringmuur, klauterde naar binnen door een venster en drong in de studeerkamer, waar de kaars nog brandde die Ibarra er gelaten had.
"Bijvoorbeeld: meer eerbied voor de menschelijke waardigheid, meer veiligheid voor lijf en goed, minder macht bij de toch al gewapende macht, minder voorrechten voor zulk een lichaam, dat er gemakkelijk misbruik van maakt." "Elias," antwoordde de jongeman, "ik weet niet wie u bent, maar ik raad dat u geen alledaagsch mensch bent. U denkt en werkt anders dan de andere menschen.
Ten tijde van mijn bezoek werd het ambt van britsch consul-generaal waargenomen door den sedert overleden heer Ney Elias, den deken van een reeks van bekende reizigers in Centraal-Azië. De belangen van Rusland waren toevertrouwd aan den heer Vlassof, die nu een ruimer arbeidsveld gevonden heeft in Abessynië.
"Hier bent u toch ook ongelukkig." Elias schudde droevig het hoofd, en antwoordde: "Onmogelijk! 't Is waar dat ik in mijn land niet kan liefhebben, niet gelukkig kan zijn, maar ik kan er lijden en sterven, en misschien voor zijn zaak: dat is altijd wat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek