Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Ik had geen reden genoeg om aan kwaadwilligheid te gelooven, maar iets in me zeide me, dat mijn vermoedens juist waren, en daarom koos ik, om u te waarschuwen, een oogenblik en een gelegenheid van dien aard, dat u me geen vragen kon doen. Het overige heeft u bijgewoond." Reeds een heele poos had Elias gezwegen, en Ibarra nog steeds geen enkel woord geantwoord. Hij was in gedachten verzonken.
Maar wanneer zoo'n wanhopige, die vecht voor zijn leven, voelt dat zijn arm sterk is, zijn hart klopt en zijn heele wezen vol gal loopt, zou dan een schrikbewind den brand kunnen blusschen bij dengeen die zelf de brandstof levert?" "U brengt me aan 't wankelen, Elias. Ik zou waarlijk gaan gelooven dat u gelijk had, als ik niet mijn eigen overtuigingen had.
Elias was de eerste die de stilte verbrak. "Wat moet ik zeggen aan degenen die me zenden?" vroeg hij, van toon veranderend. "Ik heb 't u al gezegd: dat ik hun toestand ten zeerste betreur, maar dat ze moeten hopen en afwachten, want de misstanden worden niet genezen door ander kwaad, en in ons ongeluk hebben we allen mee schuld." Elias gaf verder geen antwoord.
Ik zoek 't te bereiken door 't onderwijs, door de trapsgewijze vooruitgang. Zonder licht is er geen weg te vinden." "Zonder strijd is er ook geen vrijheid!" antwoordde Elias. "Maar zoo'n vrijheid wil ik niet!" "Maar zonder vrijheid is er geen licht," hervatte de loods levendig. "U zegt dat u uw land weinig kent. Ik geloof 't.
"Ze gaan tusschen den wal en ons," merkte Elias ongerust op. En hij wijzigde langzamerhand de koers van zijn bangka, roeiend in de richting van Binangonan. Tot zijn groote schrik bespeurde hij dat de falua ook van koers veranderde, terwijl een stem hem aanriep. Elias hield stil en dacht na. De oever was nog ver af, en weldra zouden ze in 't bereik van de geweren der falua zijn.
Hij verwijderde eenige beenderen, die hij op de nis vond, en nam een aas en een vrouw uit. Elias stak telkens een nieuwe lucifer aan. "Op de vrouw!" zeide hij, en om de kaart aan te wijzen, legde hij er een wervelbeen op. "Goed!" zei Lucas, en na vier of vijf kaarten haalde hij een aas uit. "U heeft 't verloren," voegde hij erbij. "Laat me nu alleen, om mijn kansje te wagen."
"En ik omdat ik het mijn ongeluk dank!" mompelde Elias. "Ja, vriend, ik weet dat u lijdt, u is ongelukkig, en dat doet u de toekomst donker inzien, en heeft invloed op uw manier van denken. Daarom luister ik met zeker voorbehoud naar uw klachten. Als ik de drijfveeren kon waardeeren, een deel van dat verleden..." "Mijn ongeluk erkent een anderen oorsprong.
"En Maria Clara?" riep de jongeman. "Nee, liever sterven!" Elias wrong zich de handen en zeide: "Nu goed, vermijd dan ten minste de slag: bereid u voor tegen dat men u aanklaagt!" Ibarra keek verbijsterd om zich heen. "Help me dan. Daar in die portefeuilles heb ik de brieven van mijn familie. Zoek die van mijn vader uit, die kunnen me misschien compromitteeren. Lees de onderteekeningen."
"Ik had hem gisteren avond kunnen pakken!" zeide hij zuchtend, terwijl hij den pleister wegnam, en zich oprichtte, om het gelaat en de gestalte van Elias weer aan te nemen. "Vae Victis!"
Een koude wind, voorbode van de naderende December-maand, blies wat dorre bladeren en stof weg op het smalle pad dat naar 't kerkhof voert. Drie schimmen spraken zacht tot elkaar onder de poort. "Heb je Elias gesproken?" vroeg een stem. "Nee, je weet toch dat hij erg vreemd en voorzichtig doet, maar hij moet een van de onzen zijn: Don Crisóstomo heeft hem 't leven gered."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek