Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
'k Zat naast eens wijzen legersteê, Een rosse schijn van 't lamplicht gleê Langs 't boek dat straks hem peinzen deê, Toen een Droom als vlammen straalde Zijn gevedert nederdaalde. En ik wist in hem verschenen Wie ontstak eeuwen voorhenen Deernis, eedle taal, en pijn; Korten tijd droeg schaduwschijn Van zijn luister 't aardeduister.
Door die gelukkige omstandigheden werd deze stad: "'t Prinslijk Delft, 't sieraad der steden, Fijn gesteente aan d' eedle hand, Van 't Vereenigd Nederland, Kroon van Delfland, zout der zeden; Om zijn grijsheid hoog geacht; Om zijn gulde en milde gaven Rijk begiftigd door de Graven", zooals H. Schim zich uitdrukt in zijn "Beschrijving der stad Delft".
God straalt Zijn licht onverzwakt uit over de engelen; daarom verrichten zij hun taak ook van aanvang af goed, zegt Guinizelli in zijn reeds aangehaalde canzone. En dan verzucht hij: Dat zòò mijn Vrouwe ook gaf De waarheid harer eedle deugd, die straalt Uit hare zuivre blikken, Aan mij, die nimmer haar te minnen faalt.
Een bende krijgsvolk, dat een eedle Jonkvrouwe Bewaakt, gelijk ik daar vernomen heb, Terwijl ik de achterhoede heimlijk volgde, Is ginds in aantocht naar dit burgslot, Om te overnachten. Orra, een Treurspel.
Ontfloersd aanzien ze 't Licht dat hen verwekte, En in aanbidding voor der Waarheid bron, Bereikt van aanvang af Hun streven doel, naar Gods algoed beschikken. Dat zòò mijn Vrouwe ook gaf De waarheid van haar eedle deugd, die straalt Uit hare zuivre blikken, Aan mij die nimmer haar te minnen faalt!
"Stil, uncle!" riep Humply, "er is nu waarlijk geen tijd voor uw gedichten. Of ziet gij niet in welken toestand de hoofdman verkeert?" "O ja, Gebonden, doch ontkomen, Heeft de eedle zonder schromen De vlucht naar hier genomen!" was declameerende het antwoord.
De Poema del Cid eindigt echter even plotseling als zij begon: Zoo kwamen bei zijn dochters dus tot groote eer en macht, En op den troon van Spanje zit zijn roemrijk nageslacht. Steeds grooter werd zijn eedle naam, roemruchtiger zijn zwaard, Tot op een schoonen Pinksterdag hij scheidde van deez' aard.
Ach! om hun vrijheid, die zoo naakte Een ieder van naturen wis Zijn voorhoofd ingeschreven is, Van dat hij eerst int licht geraakte: O driemaal eedle vrijheidskroon! Die Isak d' hoofd-slapen omvlechtet, Waarom de lieve Hemel vechtet, Die met zijn vleugelen ten toon Beschaduwt de Isralietsche benden, En helpt hen uit 't Egyptisch zand, Int rijke Palestijnen land, Uit al hun droefheid en ellenden.
Hetzelve heeft twee gedeelten: in het eerste roep ik de getrouwen der Liefde aan opdat zij naar mij luisteren mogen; in het tweede verhaal ik van mijnen ellendigen toestand. Het tweede begint hier: "Hen dank ik 't...." O komt en luistert naar mijn zuchte' en klachten, Gij eedle harten: Meelij roept u aan!
Haar schoon heeft grooter kracht dan eedle steen; Voor wonden die zij toebrengt wast geen kruid; Zoodat ik vluchten over vlakte en heuvlen Moest om te ontkomen aan 't gevaar dier Vrouwe. Maar nergens schenkt mij voor haar aanschijn schaduw Hoogte noch muur, noch dichter wouden groen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek