Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Zoet is de zucht, verlangende gezonden Dier vrouwe die mijn hart gevangen houdt En die mijn ziel met eedle deugd betrouwt, Wijl zij met Liefde zelf zich heeft verbonden. Een beeld te vinden waarmee vergeleken Zij waardiglijk kon worden, valt mij zwaar: Een engel lijkt zij die op aard kwam dalen; Ze is als der Liefde zuster in haar spreken; Een wonder is van haar ieder gebaar.
En als een schip, dat golven klieft en schuim opspatten doet, Zoo wierp de held zich in die zee, den Saracenenvloed; En onbewogen als een rots, die in de branding staat, Terwijl de woeste golf zich op haar borst te pletter slaat, Zoo hield, terwijl het heidensch tuig zijn slagen dalen doet Op helm en schild, de ridder stand met ongebroken moed. »Ter hulpe!« roept de eedle Cid, »op! voor het heilig kruis!
"Het vleesch brandt aan," riep ik; "mijn goud!" riep hij; "Heer, de eedle vrouw, " riep ik; "hang op uw vrouw! "Wat weet ik van uw vrouw? weg met uw vrouw!" LUCIANA. Dat zeide, wie?
In 't hemelsch rijk wordt mijn Meestres begeerd: Dus wil 'k u van haar englendeugd doen weten. En 'k zegge: Wie een eedle vrouw wil heeten, Die ga met h
Sinds dichters zongen van een slag en roemden eedlen strijd, Werd zulk een slagveld niet geroemd, nog tot op dezen tijd. Geen waardiger en trotscher strijd bezong een heldenlied: Nog kronen lauweren uw hoofd, o held, gij eedle Cid! Het was een woedend en bloedig gevecht. De Moorsche nederlaag was volkomen, en de kleine Castiliaansche troep had slechts vijftien man verloren.
Zij ontdekte hem van uit haar venster, en smeekte hem, indien hij een Christelijk ridder was, eenig bericht van haar aan haar echtgenoot Gayferos te brengen: »Zeven jaren in deez' toren heb ik Gayferos gewacht, Die in vreugd, bij dans en spelen heeft die jaren doorgebracht, Die zijn gade Melisenda heeft vergeten tot haar smart; Toch draag ik zijn beeld nog immer in mijn liefdevolle hart.« Maar hij richt zich op in 't zadel: »Eedle Vrouwe, klaag niet meer, Hier beneden voor uw venster staat uw echtgenoot en heer.
Niet dat ook schenkt u roem, dat Beaumonts eedle heer, Van 't krijgstooneel gekeerd en moe van 't roem behalen, Een stille rustplaats zocht in 't lommer van uw zalen En zorgde voor 's lands bloei en zorgde voor 's lands eer;
Ik kom tot u daaglijks ontelbren keer, Doch te veel laagheid leeft in uw gedachten. Diep droeft mij dit om al die eedle krachten Die woonden in uw hoogen geest weleer. Te schuwen placht gij eens elk laag verkeer En liên, verslaafd aan slechtheid te verachten. Dies heb 'k de verzen die me uw vriendschap brachten, Als kostbren schat gehouden steeds in eer.
Schoonheid van vrouwen of vriendlijk gemoed, De wapenpraal van eedle ridderscharen, Gekweel van voglen, minnefluistring zoet, Van sterke schepen 't vlug en sierlijk varen; Zuivere lucht wanneer de daagraad groet, De blanke sneeuw die stilkens neer komt waren, De klare bron en aller bloemen gloed, Sieraân die goud en flonkersteen bezwaren;
Eedle ridders en baroenen Stroomen in hun feestdosch aan; Lauwerblaân En palmen groenen, Prijken, schittren in de zon: En de blanke hand der schoonen Zal hem kroonen, Die door moed of geest verwon.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek