Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
»Och wat!" gromde een scheepstimmerman, »heb je er zelf indertijd niet het hardst van allen den draak mee gestoken?" »Ik!" gilde het mannetje, rood van inspanning en verontwaardiging, »ik? Een man van ontwikkeling?! Dat is immers te dwaas om los te loopen!" »En ik zeg je, dat je 't wèl gezeid hebt!" bulderde de scheepstimmerman.
Gij zijt anders zoo'n verstandig meisje; zie, hij kent u reeds lang, en toch stelde hij eene vreemde boven u; hij heeft er nooit aan gedacht u te beminnen, of u te trouwen; het waren kinderspelen, die u eens tot elkander brachten, anders niets; en nu, nu hij geen raad meer weet, herinnert hij zich het kleine meisje, dat immers rijk is, en vraagt hij hare hand, om zich te redden, en zij is zoo dwaas, dit voor liefde te houden.
Hij verliet ons, en wij wachtten. Wij spraken niet met elkander. Wij durfden dat, hoewel het dwaas was, niet om het groen-lakensche tafelkleed, zooals wij elkaar later bekenden. Wij staarden naar de deur, die de concierge achter zich had toegetrokken, en dan weer naar het venster, waardoor men den regen kon zien vallen. Lang wachtten wij. Ik bevond, dat ik licht hijgde.
Maar helaas! de stoker hoorde me niet, en ging bedaard zijn gang; en al hoorde hij me, wat zou hij zich storen aan den wensch, 't verlangen van een dwaas meisjeshart? Rustig gleed 't gevaarte voort over den wèlgebaanden ijzeren weg, en op den gewonen tijd stoomde 't het zoo gevreesde eindstation binnen.
"Wat kon ik doen?" protesteerde Mapoehi. "Ik was hem het geld schuldig. Hij wist dat ik de parel had. U hebt zelf gehoord dat hij er naar vroeg. Ik had het hem niet gezegd. Hij wist het. Iemand anders heeft het hem gezegd. En ik was hem het geld schuldig." "Mapoehi is een dwaas," bootste Ngakoera na. Zij was twaalf jaren oud en wist niet beter.
"Het moge u zeer dwaas toeschijnen," voegde ik er bij, "maar ik weet heusch niet, hoe gij dit zoo weet." Holmes glimlachte vergenoegd. "Ik bezit het voorrecht uw gewoonten te kennen, mijn waarde Watson," zeide hij. "Als gij slechts weinig patiënten hebt, bezoekt gij hen te voet, doch hebt gij er vele, dan rijdt gij in een koetsje.
't Was dwaas, bespottelijk; maar 't kon ook niet zotter treffen: juist op het oogenblik dat de brief, dien August zoo haastig had geborgen, haar inderdaad begon te intrigeeren en zij moest het zich zelve bekennen terwijl Helmonds vreemde houding haar onaangenaam heeft getroffen, bracht men haar een brief van een.... onbekende mannenhand. Eva zal echter van haar brief geen geheim maken.
"Dat mag niet!" en: "dat is onbehoorlyk!" wordt er van alle kanten geroepen, zoodra iemand zich veroorlooft zichzelf te zyn. "Hoe dwaas!" is terstond het algemeene oordeel over alles wat afwykt van den regel waaraan men gewend is.
Dat groote kinderen, ja, dat zelfs groote menschen zich voor een enkelen keer beet laten nemen, dat kan gebeuren, en niemand vindt het zoo heel erg, ieder is op zijne beurt wel eens een beetje dom. Maar dat een jongen van twaalf jaar maar dadelijk alles gelooft, wat men hem vertelt, dat zoo'n groote jongen zich nu letterlijk van alles op de mouw laat spelden, dat is toch al te dwaas.
Dat zou toch wat al te dwaas zijn. Er steekt wat anders achter." "Zoo; dan is 't een zonderling, die mijnheer Fogg." "Dat zou ik denken." "Hij is dus rijk?" "Dat blijkt, en hij neemt een aardig duitje met zich mede, in geheel nieuwe banknoten. Hij ziet ook op geen geld onder weg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek