United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Voorzeker niet," riep Texar uit. »De duivel verhoede, dat wij ooit zoo'n onvoorzichtigheid zouden begaan, die ons geheim aan het licht zoude brengen. Dus wij zullen u eerst den volgenden nacht hier in de wigwam weerzien. En wanneer ik zelf genoodzaakt werd in den loop van den dag te vertrekken, dan moogt gij het eiland eerst na mij verlaten.
Hij scheurt hem het psalmboek uit de handen, smijt het op den grond en schreeuwt: "Er uit! Voor den duivel."" "Dat mocht hij naar waarheid zeggen;" riep Jannetje; "het was voor den duivel!" "Meteen grijpen de soldaten al de broeders en zusters en smijten hen de deur uit. Tafels en stoelen omver!
Nu bemerkte hij, dat de wrok langer bleef in de oogen zijner kameraden, en dat ze hem ontweken. Dikwijls zag hij, dat ze onder elkander fluisterden, maar als hij hen naderde, was 't altijd over onbeduidende dingen, dat zij spraken. Zijn vader hield van hem. Dat het een vreemde liefde was, van Duivel, kunt gij wel begrijpen.
"Verban toch die gedachten Ned, en neem daaruit vooral geene aanleiding om u boos te maken tegen die menschen, want dat zou onzen toestand slechts verergeren." "In allen gevalle," sprak Ned, "heb ik een honger als de duivel, en middagmaal of ontbijt, wij schijnen geen van beiden te krijgen."
Zij had dan ook alles behalve zulk een antwoord verwacht. Zij richtte haar blik omhoog beet op haar lippen en eenige oogenblikken was haar hartepijn op haar gelaat te lezen. Plotseling vroeg zij mij: "Zeg eens vriend, is don Louis gek geworden na onze scheiding? Ik begrijp er anders niets van. Vertel mij waarom hij zoo beleefd schrijft. Is hij door den duivel bezeten?
In haar hart vond ze, dat 't flink geweest was van Abraham, en dat ze daarom nog meer van hem hield; maar ze kon toch niet vierkant tegen zijn vader en de heele school in hem prijzen, omdat hij Aalbom voor een duivel had uitgescholden.
"Omdat hij wèl gedaan heeft en dat weet, en dus niet zal zeggen dat hij kwaad gedaan heeft." "Wie duivel geeft er iets om wat hij weet? De neger zal zeggen wat ik verkies, of...." "Of gij zult uwe weddenschap op den katoenoogst verliezen door hem juist in het dringendste van zijn werk uit het veld te houden." "Maar hij zal het opgeven; hij moet wel. Weet ik niet wat negers zijn?
Hij lag en bleef liggen op het uivallig ledikant, slapeloos op den rug en zijne oogen waren open, en zijn hoofd lag achterover in de handen. Ivo, wat den duivel, gaat ge de jongens alzoo zienling laten doodvallen van honger, en daar liggen, gij luie leegganger?!
Zijn grootste genoegen is zich te verkleeden als duivel, met horens, een staart en een paardepoot en dan plotseling te voorschijn te schieten, uit donkere hoeken, uit bakkersovens of uit schuren, om bange kinderen en bijgeloovige vrouwen te verschrikken. Sintram heet hij. Hij vindt er genot in oude vriendschap in nieuwen haat te doen verkeeren en de harten met leugens te vergiftigen.
Wees gerust, ik kom ter zake.... Ik heb eindelijk vernomen, dat aanbiedingen aan Hulda Hansen, zelfs zeer hooge aanbiedingen gedaan zijn..." Hij zweeg weer een poos, en hernam toen: »Is dat waar?" Het antwoord op die vraag liet zich wachten. »Ja!.... Dat is waar," zei Joël. »Wat verder?" »Wat verder?...." »Voor den duivel, ja, wat verder?" »Luistert.
Woord Van De Dag