Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
En bij dit somber teeken, verduisterde zijn blik: »Alvarez Fannez, wees gegroet, gij banneling als ik!« Met zijn getrouwen, zestig man, zoo reed hij door de straat; Vanuit de vensters zag hem na zoo menig droef gelaat. »Daar gaat,« zoo zuchtte menig hart, »een goed en trouw vasal, Die door zijn Koning werd miskend, door laster kwam ten val.
Eén vrouw is duizend mannen t' erg. O, eeuwige eer van Reigersberg, De volgende eeuwen zullen spreken, Hoe gij de haat hebt uitgestreken, Nadat ge op 't droef gevangenhuis, Gelijk Marije neffens 't kruis, Uw bruigom, onder moordenaren Gerekend, troostte heele jaren.
Het haar van den prins van Eboli viel insgelijks uit. Hij werd droef en klaagde gedurig. Dan vielen ook zijne nagelen van teenen en vingeren uit. En hij stierf. En de koning deed hem begraven. En hij betaalde den rouw der weduwe, en weende niet.
Tristan boog het hoofd en ging heen, maar toen hij de ophaalbrug over reed om het kasteel te verlaten, scheen eene plotselinge loomheid in armen en beenen hem het voortgaan te beletten. Hij kwam niet verder dan het marktplein der stad Tintagel, daar huurde hij een woonvertrek en bracht zijn tijd door in droef gepeins over het lot der geliefde.
't Was een meisjen, blond van lokken, blaauw van oogen, zoet van leest; 't Was een knaap, met zwarte hairen, bleek van wangen, droef van geest." Siddrend zag de Jonkvrouw opwaart, en thands bleeker dan de dood.
En weenend ging zij haren weg op, en Uilenspiegel keek heur droef achterna. Maar ze kwam terug en viel hem om den hals. Ik ga henen, sprak zij. Zij ging, doch opnieuw keerde ze terug, zeggende: Ik ga henen. En zoo wel twintig reizen en nog meer. Eindelijk vertrok zij, en Uilenspiegel bleef alleen. Toen ging hij ook henen om Lamme weder te vinden.
Deze woorden bedroefden den dokter; hij begreep genoegzaam, dat moeder Van Roosemael niet bekeerd was, en bracht nog vele en verschillende redenen in tegen haar gevaarlijk voornemen. Eindelijk begon hij te gelooven, dat hij had gezegepraald en nam zijn afscheid, half vergenoegd en half droef. Omtrent drie maanden later zag de dokter eens van verre meester Van Roosemael hem te gemoet komen.
Eene wijle bleef zij zoo in droef gepeins verzonken, toen werd ook zij door de loome voorjaarslucht bevangen en weldra sliep zij aan Tristan's zijde. Nu gebeurde het juist op dien dag, dat koning Mark bij de vervolging van een hert zich verder dan gewoonlijk in het bosch gewaagd had en zoo in de nabijheid der loofhut was gekomen.
"Bedriegen kan ik niet; bedriegen wil ik niet", zuchtte de maagd, droef en ongeduldig. "Niets voor mij dan afkeer en misprijzen!" huilde Disdir op versmachten toon. "Zelfs geene genegenheid genoeg om mij uit medelijden te bedriegen! Welaan, het zij dan zoo! Liefde of verachting, mijne vrouw zult gij worden, Dakerlia!" "Ik uwe vrouw?" kreet de maagd met verontwaardiging.
Vóór de deur rezen drie hooge populieren, waardoor het binnen stikdonker was; de wind ruischte door de boomen met droef gehuil. Hij kon niet voort blijven loopen tot de dag zou aanbreken; daarom ging hij dicht tegen den muur van de hut aan liggen om nieuwe folteringen te ondergaan. Want nu verscheen hem een visioen, even onwrikbaar, maar verschrikkelijker nog dan dat, waaraan hij ontsnapt was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek