Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Te vergeefs beduidde ik hun, dat een vat met duizenden ponden smeer even zoo in het water drijft als een doosjenvol van een lood zwaarte. Van Weegkunde geen begrip by hen. Duidelijk reeds ving ik aan te bemerken, dat men my voor iemand begon te houden die hen ten beste hield. Ik had het daar by kunnen laten, en mijn reis vervorderen zonder my dit aan te trekken.
Heeft men den verlangden graad op den thermometer, die zoo ingerigt kan of moet zijn, dat hij op de melk drijft, afgelezen, dan sluit men den stoom af of neemt den ketel van het vuur. Hoe hoog moet men een gedeelte zijner melk verhitten, opdat dit gevoegd bij den geheelen voorraad dezen tot 28° C. brenge?
'Alle dieren, Johannes, die in den nacht ronddolen, zijn zoo goed kinderen van de zon als wij. En al hebben zij nimmer hunnen schitterenden vader gezien, toch drijft hen een onbewuste herinnering immer weer tot al waaraan licht ontstraalt. En duizenden arme schepsels der duisternis vinden een jammerlijken dood door die liefde tot de zon, van wie zij sinds lang gescheiden en vervreemd zijn.
Onmogelijk, en dat voor een Franschman en twee Amerikanen!" Op dezen uitval van Michel Ardan antwoordde Barbicane bedaard: »En wat zoudt gij dan wel willen doen?" »Kunnen wij geen baas zijn over de beweging die ons drijft?" »Hoe wilt gij dat?" »Wel," sprak Michel Ardan, »haar wijzigen, haar dwingen om ons te brengen waar wij zijn willen." »Hoe?" »Dat is mijn zaak niet.
DROMIO VAN SYRACUSE. 't Is waar, zij drijft mij en ik snak naar gras. Ja 't moet wel zijn, dat ik een ezel ben, Wijl zij mij kent, ik haar volstrekt niet ken. ADRIANA. Kom, kom, zoo dwaas wil ik niet langer wezen, Dat ik mij de oogen wrijf en bitter ween, Nu heer en dienaar spotten met mijn nood. Kom, man, aan tafel. Dromio, wees portier.
Mijne muchachos waren van Surigao vertrokken zonder een penning op zak, maar de matrozen hadden nog wat geld, en overeenkomstig het gebruik bij de Bisayas, hebben allen te zamen dit geld verdronken. Gelukkig drijft de wind mij naar de kust; ik hijsch het zeil; na verloop van korten tijd is mijn personeel weer kompleet en kunnen wij weder vertrekken.
Alhoewel het dorp zeer bevolkt is en veel handel drijft, bezat het ten jare 1852 nog geene standplaats, en waren zijne bewoners verplicht drie kwart uurs verre te gaan, om de naastliggende halt te bereiken.
"Een wolk van weemoed drijft door mijn gedachte, Dat er zoo lange jaren zijn vergaan, Voor dat ik wist het wezen te bestaan, Dat schooner bleek, dan 't ooit mijn hart verwachtte. En vreemden ziet mijn oog benijdend aan, Die 't schoone aanschouwden, maar het licht niet achten, Het godsgeschenk, dat hun de goden brachten In donkre onwetendheid zijn langs gegaan.
Zij knielde neer voor hem en hernam, terwijl de tranen als uit twee bronnen over haar wangen liepen: "Ik smeek u, vader, verwerp mijn bede niet. Het is de droefheid niet die mij vervoert; maar de min drijft mij tot hem. Aanhoor mij, o heer en vader!"
Ik ben weer geheel alleen, en wil u wel bekennen, dat de eenzaamheid mij zeer dikwijls bezwaart; want bij de kennissen, die men in hôtels en onder weg in den trein maakt, moet men zijne toevlucht niet gaan zoeken. Deze afzondering heeft echter ook de goede zijde, dat zij mij tot den arbeid drijft. Ik werk een weinig, maar het gaat slecht, zooals des zomers meest het geval is..."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek