Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
"UEd. kan het oogmerk niet hebben om mij te beleedigen?" zeide zij, mij ernstig aanziende. "God weet, dat dit de laatste mijner gedachten zoude zijn: en ik verwerp alle dergelijke uitleggingen mijner woorden. Maar ik bedrieg mij niet: er is iets voorgevallen ... men heeft mij bij u in een kwaad daglicht doen voorkomen."
Ik verwerp niet de volkomen overeenstemming van die dieren met de leden van dezelfde, thans levende soorten in dat land. Het zou ook vreemd zijn, als 't anders ware. Want ligging en klimaat van Aegypte zijn nog thans ten naaste bij dezelfde als destijds. Zoodat dus de nòg onder gelijke omstandigheden levende vogels er niet gedwongen kunnen zijn, hun gewoonten te veranderen.
DANDYN. Za, breng getuigen by. LEANDER. Wilt aan die zaak niet tillen, Hy heeft geen geld, wie zouw voor hem dan zweeren willen? ORATYN. Ik heb ’er evenwel die zonder opspraak zyn. DANDYN. Kom, brengt ze voor den dag. ORATYN. Ik heb ze hier by myn. Zie, dit’s Kapoen zyn hooft, en dat zyn zyne voeten; De klauwen zyn noch vuil van in het zand te wroeten; Bezie, en oordeel nu. WOUTER. ’k Verwerp ze.
Maar het gebruik dat hij er van maakt om hierdoor aan te toonen, dat de Pyramide zou moeten dienen als een standaard van maten voor het nageslacht is mij te bekrompen, en dit verwerp ik.
Want zoowaar als de vriendschap van vele mannen door de liefde verdwijnt, zoo zeg ik u als oud man: verwerp de vriendschap nooit lichtvaardig." De twee broeders zwegen, en de graaf ging voort als een smeekeling: "Zweer het mij, Waleram en Reginald, dat gij elkander " "Waarom noemt ge den naam van Waleram het eerst?" riep Reginald rauw. "Hebt gij hem evenals Alixe meer lief dan mij?
Welke voorstellen tot overgaaf men u ook doe, verwerp ze hardnekkig: zij kunnen niets zijn dan bedrog. De koning van Frankrijk en al de ridders die in het beleg zijn, hebben gezworen dat de Erembalds tot den laatste toe den schrikkelijksten dood zullen sterven.
O! 't ruischen van het ranke riet weêrgalleme in mijn droevig lied, en klagend kome 't voor uw voet, Gij, die ons beiden leven doet! o Gij, die zelf de kranke taal bemint van eenen rieten staal, verwerp toch ook mijn klachte niet: ik! arme, kranke, klagend riet!
U onverholen als de wijdberoemde Gâ Heeft toegesproken, die met Zeus gepaard zal zijn. Verwerp, o God! mijn bede niet. Te lang reeds heb ik omgedoold; En 'k zie niet waar 't mij is vergund Zooveel smart te ontvluchten. Wat wacht ik nog van 't leven? waarom stort ik niet Mij zelve neder van de steile rots?
De ridder kon aan zijn martelpijnen niet meer weerstaan, hij viel met smekend gelaat op zijn twee knieën voor de Jonkvrouw en zuchtte: "Om de liefde des Heren, mijn rampzalige Machteld, verwerp de liefde uws vaders niet langer. Laat mijn droeve reis niet nutteloos zijn. Kunt gij mijn tranen zo onverschillig aanschouwen, en zal uw dierbare stem geen enkel troostend woord voortbrengen?
Ik heb gedwaald als een verloren geest, u zoekende in de straten, in de bosschen, in de woestijnen; en overal klonk mij in de ooren het onverbiddelijke "neen, neen!" dat gij mij, als een gloeiend ijzer, op het bloedend hart hebt gedrukt. Dakerlia, uw vader stemt toe in ons huwelijk. Verwerp mij niet voor eeuwig. O, laat mij hopen! Bedrieg mij, maar laat mij hopen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek