United States or Mali ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zoohaast gij den geest ziet, zoohaast gij zijne taal verstaat, zult gij juichend en dankend mij in de armen vliegen. Ha, er is op aarde geen grooter geluk dan deze wetenschap, die ons bestaan verbreedt tot de uiterste palen van het heelal. Nu, zit hier voor het doodshoofd." "Maar, oom lief, indien gij de goedheid hadt, mij ten minste voor heden te verontschuldigen!"
Wat vader en dochter gevoelden, is niet te beschrijven. Zij waren als door den adem van een doodshoofd verstijfd. Geen woord werd gewisseld. De heer Gillenormand alleen zeide zacht en als tot zich zelven: "'t Is het schrift van den voorvechter." De tante onderzocht het papier, bekeek het aan alle zijden, en legde het weder in het doosje.
Den grootvader doorliep van het hoofd tot de voeten een rilling, zoo erg als verstijfde leden die kunnen hebben; zijn oogen, wier hoornvlies wegens den hoogen ouderdom geel was, werden door een soort van glasachtige spiegeling verduisterd; zijn gezicht nam in een oogenblik de stijve trekken van een doodshoofd aan; zijn armen vielen neder, als ware een springveer er in gebroken, en zijn ontzetting verried zich door de uitbreiding der vingers zijner oude bevende handen, zijn knieën vormden een vooruitstekenden hoek en lieten door de opening van zijn slaaprok zijn magere naakte beenen, met wit haar bezet, zien.
"Ik zie, dat er een grijnzend doodshoofd op je schouders zit; ik zie, dunkt me, de wormen uit en in je oogkassen kruipen. Voel je niet, dat je mond vol aard zit? Kun je je knokkels niet hooren rammelen als je je beweegt? Je hebt je in brandewijn verdronken, Gösta Berling, en dood ben je al lang! Wat zich nu nog in je beweegt, zijn je doodsbeenderen, en die wil je niet eens laten voortbestaan!
Een zucht ontsnapte hem, toen hij bemerkte, dat zijn meester de hand van het doodshoofd ophief en bukte om eenen houten schotel te grijpen, die onder de tafel stond. Mijnheer Reimond sneed een gedeelte van het brood, brokkelde het in den schotel en zette het den hond voor, die uit dankbaarheid hem de handen lekte en met een heesch geknor van blijdschap zijn voedsel begon te verslinden.
»Dieven?» vroeg Bob terug. »Neen erger, Bob. Een spook.» »Kom dan hier!» zei Bob zacht. »Wat zie je?» »Een gloeiend doodshoofd! Hu zoo akelig. Ik durf niet, Bob. Kom jij hier!» »Dank je!» zei Bob. »Ik blijf liever hier!» 't Werd weer stil in Pieters kamer. Maar die stilte duurde niet lang.
Het meisje greep een stuk doek, dat op de tafel lag, en wierp het over het doodshoofd. "Wat doet gij daar?" riep mijnheer Reimond, met ontevredenheid opspringend om den schedel weder te ontblooten. Maar Theresia hield zijne hand terug en smeekte: "Neen, neen, mijn lieve oom, laat dit leelijk ding bedekt.
De reeds tot ontbinding overgaande wangen waren tot berstens toe gezwollen; de opengetrokken lippen lieten de tanden zien, als tandeknerste en lachte dit doodshoofd de Koning grimmig tegen. Dingaan scheen als aan de aarde vastgenageld. Ten laatste had hij de verwrongen gelaatstrekken herkend. »Bij de geest van Majolo!" riep hij uit, »dat is het hoofd van Mazesi!
Meer dan eens heb ik den geest, die in dit doodshoofd woont, over mijn toekomstig lot ondervraagd. Hij is altijd stom gebleven en heeft mij doen verstaan, dat hij het niet weet of niet mag openbaren...." Onverwachts, als voelde hij zich door een venijnig dier gebeten, sprong de hovenier van zijnen stoel op en deinsde met grooten schrik achteruit.
Er waren opiumkitten, waar men vergetelheid kon koopen; holen vol gruwel, waar de herinnering aan oude zonden uitgewischt wordt door den hartstocht van nieuwe. De maan hing laag in de lucht als een geel doodshoofd. Van tijd tot tijd strekte een kolossale misvormde wolk een langen arm uit en verborg haar. De gaslantarens werden zeldzamer, de straten nauwer en somberder.
Woord Van De Dag