United States or Brazil ? Vote for the TOP Country of the Week !
Mijnheer Reimond, de eigenaar van Wildenborg, zat in eenen leunstoel voor eene breede tafel, met de rechterhand op een doodshoofd en met den blik in de holle oogen van den schedel gevestigd, als ware hij er mede in samenspraak geweest. Hij bleef zwijgend en roerde niet. De zonderlinge man kon ongeveer de vijftig jaar bereikt hebben, alhoewel hij veel ouder scheen.
Hij maakte er een kunstig bewerkt snijwerk van, met van binnen een doodshoofd en van boven een wakende hond. Hetgeen zeggen wilde: het hecht getrouw tot aan den dood.
Raiko en zijn metgezel bemerkten, zoodra zij het doodshoofd hadden zien verdwijnen, een huis in puinhoopen vóór zich. Raiko trad dit verwoeste huis binnen, en zag een oude vrouw zitten met een vreemd uiterlijk.
Niet waar, gij ziet in de diepte van het doodshoofd nevelachtige wolkjes, die bewegen en schijnen te zwoegen om eene bepaalde gedaante aan te nemen?" "Ik zie wolkjes die vlotten, witte ringen die draaien, vonken die glinsteren, en alle soorten van zonderling duizelige dingen," stamelde Willem. "Ha, dit is het! Uwe ziel begint ziende te worden.
Een glimlach van innige tevredenheid verlichtte het gelaat van mijnheer Reimond, die eerst den jongeling met welgevallen aanzag, en dan zwijgend den blik in de oogen van het doodshoofd vestigde, als wilde hij het over iets raadplegen.
"Weet je misschien, waar een mooi doodshoofd is, zoo blank als het vleesch van een klapper, met een volkomen gaaf gebit, en dat ik daar had, onder die blaren, aan den voet van 't kruis?" De doodgraver haalde de schouders op. "Hier!" vervolgde de oude en wees op een zilverstuk, "ik heb niets meer dan dit, maar je zult het krijgen, als je dien kop voor me vindt."
Eindelijk hoorde hij in de andere kamer beweging aan de lamp, want het was erg gehoorig, en daarna het kraken van Pieters ledikant. Het bleef geruimen tijd stil. Zou Piet het doodshoofd misschien niet zien? Maar neen, dat kon niet; als hij zijne oogen open had, mòèst hij het zien. Doch wellicht had hij zijne oogen gesloten, en dan kwam er van de grap niets.
In de zaal stappende, zag hij zijnen oom bij de tafel zitten, met de hand op een doodshoofd.
"Gij gelooft mij niet?" hervatte mijnheer Reimond. "Het is u onbegrijpelijk, hoe een mensch zoo nauw het uur van zijnen overgang naar een nieuw leven kan weten? Daar is hij, die sedert zes maanden mij elken dag verwittigt, dat het oogenblik voor mij nadert." En dit zeggende, legde hij den vinger op het doodshoofd. De tranen stonden Willem in de oogen; doch hij sprak niet.
Maar zijne stoffelijke zintuigen bedriegen hem zeer dikwijls, en dan moet hij, eeuwen lang misschien, de dwaling van een oogenblik betreuren en er voor boeten. De geest, die in het doodshoofd woont, heeft daarvan eene groote ondervinding. Weet gij wat het huwelijk is, Willem, ten minste wanneer het volgens de ware vereischten wordt gesloten?
Woord Van De Dag