Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 november 2025
Uit diens mond vernam Guntram, terwijl hij doodsbleek werd, het geheim van deze afgelegen Waldburg: De bejaarde ridder, die hem gastvrij ontvangen had, was eens de vader van een dochter, Gerlinde genaamd. Zij was zoo schoon als een engel, doch niet zoo braaf als een engel.
Hij was nog verpletterd door Eline's verschijning en ook hij trilde van medelijden, zonder zijne woorden te kunnen vinden, nu hij haar in dien stoel zag hangen, met hare druipende haren op heur doodsbleek gelaat en haar marmerkouden hals klevend in haar zwart avondkleed, dat als een natte, uitgewrongen lap om haar heen plakte. Maar hij ging. Hij moest handelen. En buiten gierde de storm.
Zij zag er doodsbleek en ontdaan uit. Hedwig ontstelde van de uitdrukking van haar gezicht. "Wat is er? Wat scheelt eraan?" vroeg zij snel. "Ik heb hier op u gewacht; er is iets vreeselijks gebeurd met Miss May," zei Taffy, in tranen uitbarstend. "En Miss Wells is opgestaan, dadelijk opgestaan, die is heelemaal weer beter."
Met doodsbleek gelaat staart de oude slotbewaker naar de late gasten. Hij maakt een kruis en ijlt in het vertrek van zijn heer. Daar wankelt een manlijke gestalte, door ouderdom en verdriet gebogen. De ridder snelt hem tegemoet. "Roland" klinkt het als een steunen van de verbleekte lippen van den burchtheer. Zwijgend houdt de late bezoeker den snikkenden ouden heer in de armen gesloten.
"Mijn kind, mijn kind!" riep de ongelukkige vrouw, de knieën der jonge dame omarmende. "Mijn kind is dood!" Hare stem verzwakte, hare handen gleden naar beneden, haar hoofd zakte doodsbleek op den grond. "Help deze vrouw, dokter!" zei Klaartje Donze. "Zij ligt van haarzelve. Is haar dochter gestorven?" "Neen, juffrouw Donze," stamelde Gerrit ontroerd. "Haar dochter is niet dood.
"Welnu," hernam eindelijk John Watkins, nadat hij weer bij adem gekomen was, "welnu, wanneer het waar is.... dan moest men u oogenblikkelijk doodschieten op den grooten weg bij het kamp!.... Ziedaar mijn gevoelen, mijnheer Méré!" "En het mijne ook!" meende Hannibal Pantalucci met een gebaar van bedreiging er bij te moeten voegen. Miss Watkins was doodsbleek van haren stoel opgesprongen.
O, gisteren is hij bij de Diemerschans door de Spanjaarden gevangen genomen, en wreedaardig als zij zijn, zullen zij hem wel gedood hebben..." Doodsbleek hoorden Aelbert en Marten deze vreeselijke tijding aan, en Aelbert drongen de tranen in de oogen. »Arme, arme vader," mompelde hij zacht, en in zijne verbeelding zag hij reeds, hoe de vijanden den ongelukkige hadden doodgemarteld...
Ik wil niet, dat mijne dochter het slachtoffer eener speculatie worde." "Speculatie?" vroeg Liesje doodsbleek, "ik weet niet, wat gij daarmede meent, vader! Gij gelooft misschien, dat Army mij niet bemint; het is mogelijk; maar al heeft hij mij ook niet zóó lief, als ik hem, dat mag bij mij niet in aanmerking komen; ik weet, dat het leven eerst dan weer waarde voor hem krijgen zal, wanneer hij "
Soms kon zij bleek, doodsbleek zien, wanneer ’t een of ander haar plotseling hinderde of zenuwachtig maakte, maar zelfs die bleekheid stond haar goed; in één woord Marie was „een dotje van een wijfje,” zooals oom Harmsen de ex-zeekapitein telkens tegen Frits, haar man, beweerde. Hij, Frits, kon volkomen aanspraak maken op den naam van „’n schoone kaerel” hem eveneens door oom Harmsen vereerd.
Twee jonge vrouwen wandelden op zulk een schoonen en verkwikkenden lentedag door de paden en lanen, die het voornoemd kasteel omgaven. De eene was doodsbleek, en leunde op den arm der andere die hare dienstbare scheen. Zij was in het wit gekleed, en hield in hare hand een korfje met voorjaarsbloemen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek