Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
’t Venster is geopend, en de vroolijke winterzonneschijn verlicht, tot in de kleinste hoeken, het armoedige vertrek. Netje is door de werkvrouw, die doodsbleek en verschrikt bij haar staat, in de haast, met den fluweelen koningsmantel omhangen en zit wezenloos naar haar bloote voeten te kijken, die onder uit haar nachtjapon steken.
"Om Gods wil, Ridder!" zeide zij: "laat mij gaan; het voegt mij niet, langer naar u te hooren: men heeft ons misschien zien gaan: men zal ons bespieden.... men heeft ons reeds bespied." En dit zeggende, gaf zij een angstigen, half gesmoorden kreet. Naast hen stond Reinout, doodsbleek, met gekruiste armen en het oog vonkelende van toorn.
Ieder, zoowel de vrouwen, die daar binnen doodsbleek voor 't raam staan, als de volksmenigte daar buiten, begrijpt, dat het hachelijk oogenblik gekomen is, dat aan den staat van spanning, waarin men over en weder verkeert, een einde maken moet. Er is eene minuut stilte, en dan klinkt het opeens: "Dat weet je immers wel!"
Hij wordt doodsbleek, en zijn tanden klapperen. Niemand geeft antwoord. Nogmaals roept de bode denzelfden naam. Iedereen zwijgt. O God, moet de vader zijn eigen zoon wekken, om hem den slaap des doods te doen ingaan? Hij beeft over al zijne leden en het angstzweet bedekt zijn lichaam.
"Je moet me voortaan van die kinderachtige vertooningen verschoonen, Tieka. Begrepen? Het is groote dwaasheid je zoo aan te stellen, eenvoudig omdat je gouvernante weggaat; je zult er spoedig genoeg aan gewend zijn." Tieka's gezicht werd eerst doodsbleek, toen vuurrood, daarna weer heel bleek. Zij waagde nog een laatste poging. "Dus het gebeurt echt?" "Zeer zeker gebeurt het," klonk het driftig.
Zoo had hij daar gestaan, een kwartier, of een minuut, hij wist het niet, toen zijn moeder hem zag. "Hemel! Paul, wat heb je?" riep ze, "ben je niet wel? je ziet doodsbleek ... hier, drink eens wat!" Gauw kwam ze aan met een glas port.... Ontsteltenis!... Ook de anderen schoten toe. Paul dronk en voelde dat zijn tanden rammelden tegen den rand van 't glas.
Een oogenblik later werd zij vuurrood en in haar oogen kwam een wilde, starende uitdrukking. Ook deze verdween, als de schaduw van een overtrekkende wolk en zij werd opnieuw doodsbleek.
»En weet je, wat dat alles beduidt?" vervolgt ze, hevig adem halend. »Dat beteekent .... dat meneer Van Reelant een ellendeling is, een leugenaar, ja, een lafaard!" De stem begeeft haar. Zij klemt zich aan de tafel vast. De woedende gramschap doet haar duizelen. Van Reelants gezicht was doodsbleek geworden. Hij zag naar den tuin, want de ramen waren opgeschoven.
»Wel Pieter,» klonk het streng uit haar mond, »wat lig je daar onbehoorlijk op die bank. Ga recht-op zitten, dadelijk!» Pieter gehoorzaamde. »Maar kind, wat zie je doodsbleek! Scheelt er iets aan?» »Ja Mama! ik ben ziek, och, toch zoo ziek!» »En jij ook, Karel, en jij Robert, je ziet allen doodsbleek! Je hebt toch niets gegeten, dat verkeerd was?» »Neen tante, heusch niet!
Moeder Jane, bij het zien van den Russischen lijfeigene, werd plotseling doodsbleek; zij uitte een kreet van ontroering... In 't volgende oogenblik lag zij, snikkend van blijdschap, in de armen van haar oudsten zoon. »En vader?..." was Willems eerste vraag. »Leeft niet meer!" zei moeder Jane somber.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek