Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
In een hoek tusschen de kramen is een groep vrouwen vastgeraakt, en op haar stormt de reus af. Want ziet hij niet midden in de schare een Westgothlander? Hij heft de plaat op en laat hem vallen. Doodsbleek en bevend van angst wachten de vrouwen den aanval af en krimpen ineen onder den doodelijken slag.
Op den bodem ligt de slang, en de breede landweg, die door den wand heen breekt en door mul zand naar 't veer loopt, waar naast de pramen vastliggen, is de ingang naar dat vreeselijk hol des doods. En de kleine, oude man staat met zijn blauwe oogjes te staren. Zijn lange, witte haren fladderen in den wind, en zijn wangen, gewoonlijk zachtrood, zijn doodsbleek van angst.
Francis was doodsbleek geworden, toen zij de oogen van Lisette ontmoette; op eens rukte zij zich los en vroeg: "Waarom wilt gij dat weten? Heb ik u ooit gevraagd, wie u dien gouden ring gaf, dien gij daar straks in den tuin zoo vurig gekust hebt? Ja, ja, ik heb het wel gezien," lachte zij, "kan ik ook niet in 't geheim een liefste hebben?
Nu, dat moet gezegd worden: schoon was de jonge vrouw; maar trots sprak uit haar houding, uit het bleeke gelaat, en blonk uit de groote, zwarte oogen. Lisette was doodsbleek geworden, toen zij haar aanzag. "Die wordt nooit mijne vriendin, Marie," sprak zij tot mij. En zij sprak waarheid.
Jouberts linkervleugel wordt dan een korte poos bedreigd met omvatting, doch Massena's komst wendt dit gevaar af. Op het kleine bergvlak, midden in het slaggewoel blijft Bonaparte volkomen kalm; zelfs als een deel zijner strijders door angst voor een omtrekking wordt aangegrepen, vertrekt geen spier op zijn doodsbleek, mager gelaat.
Zijn gelaat was doodsbleek van woede; zijn oogen waren verschrikkelijk samengetrokken; hij sprak niet meer, hij brulde; hij stond daar voorover gebukt en drukte den Amerikaan bijna in elkander.
"Ondeugend nest! Ik zal jou leeren te snoepen, ergerlijk te snoepen en anderen te bederven door haar eten in den mond te stoppen. Wat heb jij Taffy gegeven, zeg?" Maar Mary Wren zag doodsbleek van schrik en kon niet antwoorden. "Nu, voor den dag ermee als 't je blieft en dadelijk." Nu bracht Mary Wren het er haperend uit. "Wat?" gilde Miss Wells driftig en met de hand aan haar oor.
»Zet de kaars neer,« zei het meisje, haar hoofd afwendend. »Ik krijg er pijn van in mijn oogen.« Oliver zag, dat zij doodsbleek zag en vroeg vriendelijk of zij ziek was. Het meisje liet zich in een stoel vallen, met haar rug naar hem toe en wrong hare handen, maar antwoordde niet. »God moge 't mij vergeven!« snikte ze na een oogenblik, »dat had ik niet gedacht.«
Soliman en Orleman hoorden het wel en wreven zich in de handen van pleizier, omdat ze het allemaal hoorden, zonder dat moeder of Liesje het bemerkte, maar ze hielden zich doodstil. Daar klonk buiten een stap. "Stil," zei moeder en wierp de lepel op haar bord, "pak eens aan Liesje. Daar is hij!" en doodsbleek viel ze in de kussens.
Zij spraken niet meer en prevelden hun stil gebed voort, met kloppend hart het loeien van donder en orkaan afluisterende. Na eene zeer lange wijl sprong Mie-Wanna eensklaps op en vroeg doodsbleek van angst: "Moeder, hebt gij het niet gehoord? Was het Jan niet, die om hulp riep?" "Neen, het was de sneltrein, die voorbij is gereden." "Maar wat vreemd gekraak kletterde daar door de lucht?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek