Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
De voorzitter wilde spreken; hij kon niet. Eerst na eenige minuten mocht hij doodbedaard aldus eindigen: »Laat mij besluiten. Ik heb het vraagstuk van alle zijden bezien en mijn berekeningen hebben mij tot de onwrikbare overtuiging gebracht dat een projectiel met een aanvangssnelheid van 12,000 yards in de seconde, naar de maan gericht, haar onfeilbaar bereiken moet.
Toen de knaap echter zoo ver was, dat zijn meester hem niet meer zien kon, liet hij zich doodbedaard van zijn ezel neerglijden, wierp zich onder een boom in het malsche gras neer en hield de volgende alleenspraak: "'k Moest wel zot wezen, als ik naar prinsessen en paleizen ging zoeken, die heel niet in de wereld zijn. Mijn heer moet gefopt worden en zal gefopt worden.
Ze ging 's morgens een paar boodschappen doen en vond, terugkomende, de kat in een zeer zenuwachtigen toestand. Dirk zat doodbedaard en met een hoogst ernstig gezicht bij den doofpot, terwijl poes driftig heen en weer liep en voortdurend een klagend gemauw deed hooren. "Toe poes, ga naar je mandje, anders worden je kindertjes koud," zeide vrouw Trom.
Dik nam ze op, deed zijn mond zoover open, alsof die nooit weer dicht moest, stak er eenige balletjes in, en wilde met de rest doodbedaard den winkel verlaten, toen de vrouw zeide: "Ho, ho, ventje, waar zijn de centen?" "Centen?" vroeg Dik met een vollen mond en een tevreden uiterlijk. "Ja, waar zijn je centen?"
Jack was slim genoeg om te begrijpen, dat hij doel zou treffen, en antwoordde dus doodbedaard en eerbiedig: "Met uw verlof, kapitein Wilson, 't was enkel dienstijver." "Dienstijver, meneer Rustig? Dat lijkt me maar een zwakke verontschuldiging. Maar waarom toch hebt ge den man geschopt? Dat zoo iets in strijd was met de verordeningen, moest ge immers weten."
Maar reeds klinkt de schel ten teeken dat de trein in het gezicht is. Ik bid u, schrik niet op en haast u maar niet! Men waarschuwt hier bijtijds, dat wil zeggen vroeg genoeg voor lieden die aan langdurig afscheidnemen gewoon zijn. En daar wij niet tot die soort behooren kunnen wij doodbedaard opwandelen naar het Station. Zie zoo, we zijn er.
"Ja," antwoordde Old Shatterhand zoo doodbedaard, dat de Roodhuid als in verrassing uitriep: "Geef dan uw wapenen maar over!" "Neen, dat zullen wij nu eigenlijk nog niet doen!" "En gij zegt, dat gij u in uw lot wilt schikken!" riep de andere op een toon van groote verwondering. "Natuurlijk! Wij zullen ons schikken in het lot, dat uw woorden ons aangekondigd hebben. Maar wat hebt gij gezegd?
Wel fonkelden de oogen van den Apache, maar voor het overige bleef hij doodbedaard; hij trad op den jager toe, en stak hem de hand toe. Deze trok hem aan zijn breede borst, kuste hem op zijn beide wangen en zei op een toon van blijde aandoening: "Mijn vriend, mijn waarde, waarde broeder! Hoe groot was mijn blijdschap, toen ik u zag aankomen en van uw paard afstijgen.
Toch had het gebeurde een gevolg, waarover ik mij zeer verheugde, want Bob had in allerijl het hazenpad gekozen; zeker vreesde hij, dat de koster naar boven zou komen. Nu werd het zoo rustig boven als ik maar wenschen kon, want Jan van der Vliet zat doodbedaard op een stoel achter mij te luisteren naar de preek van den dominee, hetgeen ik nu ook ging doen.
Een krachtig gebouwd man, met forsche gelaatstrekken en een zwarten baard, nam thans het woord. Hij hield de handen in den zak en zeide doodbedaard: »Wat de vorige spreker voorstelt, is onzin. De Transvaalsche regeering lacht om onze commissies.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek