Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Op mijn geschreeuw kwam meester Diego, de kok, aangesneld met drie of vier koksjongens om te weten, wat er gaande was. Daar hij niemand anders zag dan mij, vroeg hij waarom ik zoo hard schreeuwde. Ik deed of ik hevig ontsteld was en vertelde hem van een grooten, sterken man, een vechtersbaas, die mij op straat was tegengekomen en me had willen doodslaan.
Dan zouden zij door fakkels, of door geweerschoten getracht hebben de aandacht der bemanning te trekken, zij hadden op het schip eene toevlucht kunnen vinden en dit zou hen in een der Amerikaansche havens, te Victoria, te San Francisco, te San Diego, of op de Siberische kust, te Petropavlovsk of te Okhotsk aan land hebben kunnen zetten. Maar er kwam geen schip te zien.
Jaren lang was die brief met die kaart in het bezit geweest van den Koning, en als niet Diego Câno doorgedrongen was tot eenige mijlen bezuiden de Linie, en een' grenssteen geplaatst had aan den zuidelijken oever van den Congo, wellicht dat hij dan tot andere gedachten zou gekomen zijn, en Toscanelli's raad opgevolgd had.
Eindelijk besloot hij, na nog vele plannen overdacht te hebben, zijn geluk aan het Spaansche hof te beproeven. Hij nam zijn zoon Diego mee, scheepte zich te Genua in, en landde na een korte vaart te Palos, een kleine Spaansche zeehaven aan den mond van de Tinto. Ferdinand en Isabella waren toen juist in een oorlog gewikkeld met de Mooren.
"Wees niet beteuterd," vervolgde Sartor, dit stilzwijgen aan vrees toeschrijvende: "geef ons openhartig antwoord. Hoe heet gij?" "Don Diego de Velasco." "Zijt gij daar zeker van?" vroeg de Fiskaal, Joan scherp in 't gezicht ziende. "Deze naam is de laatste, die mij gegeven werd. Vroeger noemde men mij Joan Van Craeihorst."
Na de samenzwering verijdeld en de twee belhamels gevangen gezet te hebben, besloot Columbus om, nu hij weer van zijne ziekte hersteld was, zelf Cibao te gaan bezoeken. Hij stelde zijn' broeder Diego tot zijn' plaatsvervanger in het bevel over de stad aan en vertrok aan het hoofd van eene schitterende krijgsmacht van vierhonderd man het gebied van Caonabo binnen.
Nauw waren de poorten van 't klooster gesloten of hij gelastte zijn ontroostbare nicht "Tante Isabel!" al wat aan zijne dochter of zijn overleden echtgenoote toebehoord had bijeen te pakken, en naar Malabon of San Diego te gaan, omdat hij voortaan alleen wilde wonen. Hij wijdde zich toen met woede aan het li-am-po-spel en aan de hanegevechten, en begon opium te schuiven.
De zware ziekte, waardoor hij was aangetast, kluisterde hem nog aan het bed. Daarom besloot hij zijn broeder Diego naar Spanje terug te zenden, om daar zijn belangen te behartigen. Aangezien hij geen goud meegeven kon, zond hij 500 opgelichte inlanders, die naar zijn meening te Sevilla als slaven verkocht konden worden.
De Ovando zag hierin evenwel eene list van Columbus om in de Kolonie aan wal te komen, en draalde om hulp te verleenen. Eerst zeven maanden later gaf hij zijne toestemming om een schip te huren, doch hiermede was Diego Mendez nog niet verder, want om een schip te huren moest er een schip zijn, en er was nergens eenig vaartuig tot dat doel beschikbaar.
Nadat wij gewacht hadden, tot ze allen waren gehoord, zei don Diégo: "Excellentie, ik breng u hier Gil Blas de Santillano, den jongeman, die door u in de plaats van Valerio is gekozen." De hertog zei beleefd, dat ik hem reeds aan zich verplicht had door de bewezen diensten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek