Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
"Verschoon mij, Mijnheer, indien mijn woorden u gehoond hebben," antwoordde de Deken, "het is zo moeilijk de goeden uit de kwaden te kennen, dat men zich met recht van allen mistrouwt. Veroorloof mij u een woord te vragen, opdat alle twijfel in mij verdwijne: is UEdele een Leliaard?"
Men gevoelt veel minder warmte in een hangmat, dan in een bed, naar de Europeesche wyze gemaakt; en de zieken, die door de koorts zyn aangetast, vinden zig merkelyk verligt, wanneer zy 'er eenige uuren in hebben doorgebragt. In plaats van een deken, bedienen zy zig van een mat, van palmboom-bladeren gemaakt: men spreidt die ook over den grond, wanneer men aldaar wil gaan liggen.
Wij traden de hut weder binnen; en terwijl Vitalis de handen en voeten van het dier vóór het vuur hield, zooals men dit met kleine kinderen doet, warmde ik zijn deken, waarin wij hem vervolgens wikkelden. Maar hij had niet slechts een warme deken noodig, doch ook een goed verwarmd bed, en vooral een warmen drank. Noch het een noch het ander was echter binnen ons bereik.
Hij sidderde van vrees, en zijn gelaat was bleek, alsof het leven hem ging verlaten; het was zichtbaar dat hij de blik van Jan Breydel wilde ontwijken, want hij wendde het hoofd om naar de andere zijde, opdat de Deken zijn wezenstrekken niet zou gezien hebben. "Wat komt gij in het leger doen?" riep Breydel. "Waarom luistert gij aan de tenten? Antwoord spoedig!"
De heer Roy heeft steeds met onze residenten-generaal meegewerkt sedert de instelling van het Protectoraat. Hij is de deken van alle fransche ambtenaren, en niemand beter dan hij kent de geheimen der taal en de geestelijke gesteldheid der inboorlingen. Men mag gerust zeggen, dat niets hem vreemd is wat de belangen van Tunis betreft.
In het bos dat de Deken tot legerplaats had verkozen was de grond, op een uitgestrektheid van een vierendeel uurs, met veldhutten overdekt .
Toen de jongste de zijne uitspreidde, waren zij verbaasd en riepen uit: "Hoe zijt gij in het bezit gekomen van zulk een kostbare deken; die moet ge gestolen hebben!" De tweede tocht.
Nu biedt men, in eenen historischen, zilveren beker, den eerewijn aan, waarin een klein levend vischje zwemt. De deken, de burgemeester, de wethouders ieder drinkt, naar aartsvaderlijk gebruik, een klein teugje. Wie het vischje binnenslokt, weet men zelden of nooit. Eindelijk gaat men over tot het werpen van koeken, krakelingen en haringen onder de wachtende menigte. Welk een gewoel en gekrioel!
Zij betrouwden zich echter ten volle op de voorzichtigheid van de Deken der wevers, en zonden hun dienaren in verschillende richtingen, om hen voor een onverwachte verrassing te beveiligen. Deconinck ving aldus aan: "Mijne heren, de gevangenis onzer doorluchtige Landheren is de Bruggelingen zeer smartelijk geweest.
Tot hun grote droefheid vonden zij dezelve alle ledig en vloekten met meer razernij, dat zij de dood van Deconinck wreken zouden. Wanneer de wevers vernamen dat men hun Deken nutteloos gezocht had, waren zij niet meer tegen te houden; in plaats van verder onderzoek naar hem te doen, liepen zij bij hopen naar de woningen der voornaamste Leliaards, en braken alles in dezelve aan stukken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek