United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij drieën spannen samen tegen mij, En ik ben 't offer van hun mart'larij. O wreede deerne, ondankbre Hermia! Verstondt ge u en verbondt ge u met deez' twee Om mij te sarren met zoo valschen spot? Zijn die geheimen, eens elkaâr vertrouwd, Die eed van zusterschap, zoo menig uur, Dat ons den snellen tijd, die scheiding bracht, Verwenschen deed, o! alles nu vergeten?
Klaartje Donze was een frissche, vroolijke, prettige Geldersche deerne, van nog geen achttien jaar.
Stijgt daarom, bid ik, zonder overwegen, Terstond te paard, en vindt mij aan den voet Des bergs, waar langs zijn helling zich de weg Naar Mantua wendt, want daarheen vloden zij. Maakt, beste heeren, spoed, en volgt mij ras. THURIO. Dat noem ik toch een dwaze deerne, die 't Geluk ontvliedt, wanneer het haar vervolgt. Ik volg, veel meer op Eglamour gebeten, Dan op de dolle Silvia nog verliefd.
"Er is geen ruzie ter wereld, moeder Jaspersz!" zeide een der boeren: "daar is Melisbuur, die u ongetrouw wordt en eens effentjes een vriendelijk bezoek wil gaan afleggen bij de deerne, die hier t' avond gekomen is." "En denkt gij, leelijke slungel," vroeg de waardin, met de handen in de zijden naar Melis toestappende, "dat ik dat van u velen zou?
DROMIO VAN SYRACUSE. Neen, erger dan dat, zij is des duivels moêr, die in de gedaante van een lichte deerne rondwandelt; van daar, dat, als de deernen zeggen: "De Duivel hale mij", dit zooveel wil zeggen als: "Ik zou een lichte deerne willen zijn". Daar staat geschreven, dat zij aan mannen zich voordoen als licht; licht is een uitwerksel van vuur, en vuur verzengt en steekt aan; dus, lichte deernen steken aan.
Hij haastte zich dus naar het voorhuis, alwaar hij de waardin opzocht en haar verzocht, de jonge deerne, die met hem gekomen was, te laten roepen. "Denkt gij ons weer te verlaten, huisman?" vroeg de waardin, zonder zich nog gereed te maken aan zijn verzoek te voldoen.
Wat bleef er over van het meisje, dat boschbessen had geplukt, om haar brood eerlijk te verdienen? Er woonde op het kasteel bij Biljoen een oude meid, die ijverzuchtig was, dat mooi-Ann een dame werd, en haar bevelen mocht. Vroeger had zij het meisje wel gekend als een arme deerne, gelijk aan de anderen in het dorp. Moest ze haar nu bedienen, als was ze van adel?
Het was een verschiet van Grieksche architectuur, zuilen, een tempel zeer ver, een blauwe lucht, waartegen donkere cypressen, en het was blank en blauw en donkergroen gehouden. De beide huizen ter zijde, dat van de deerne, dat van den grijsaard, waren monumentaal, ook van porticus en poort. Het is mooi, moest de dominus erkennen.
Woord Van De Dag