United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ja! als ge die woorden niet meer verstaat, is 't zeer moeilijk 'er u den waaren zin van te verklaaren; maar men verstondt 'er, onder verscheidene andere beteekenissen, in dien tijd, ook onder die kleinigheeden van nagemaakt goud en zilver, welke de petit maitres; Jonge Heeren en Dames du Ton, gebruiken, om zig bevallig voor te doen, Horologien, kettingen tot dezelve, Etuis, odeurs, bonbons, en wat al niet meer!

Dikwijls vindt men dit gemoed bij jongelingen, die om den hoogen eenvoud van zeden en omdat het hun gansch aan zoogenoemde wereldlijke vorming ontbreekt, door het gemeen bespot worden. O, liefste Anselmus gíj verstondt onder den vlierstruik mijn gezang mijn blik gij hebt de Groene Slang lief, gij gelooft aan mij en wilt de mijne zijn voor altijd!

"Eigenlijk dacht ik niet dat u die kunst verstondt...." "Waarom niet? Juist op de dorpen wordt veel gespeeld. Wij hadden enkele gezellige vrienden." "Was het niet eentonig daar, vooral met zulk een stil huishoudentje?" "Een stil huishoudentje was het niet," protesteerde zij met hare eigenaardige beslistheid. "Daar was papa en juf en ik en Toon de knecht en de oude Kee en dan Caesar.

Doe liever niks, anders wordt gij nog veroordeeld tot schadeloosstelling en de kosten, en de menschen zullen met u lachen omdat ge niet meer van de politiek verstondt en toch kandidaat hebt willen zijn. Een kandidaat moet tegen alles kunnen; als zij schrijven dat ge 'n dief zijt, dan moet ge er nog uw botten aan vagen... Om kandidaat te wezen, moet ge 'n filosoof zijn.

'Ik was het, die u deed weenen om de menschen, terwijl gij uwe tranen niet begrijpen kondet. Ik was het, die u deed liefhebben, waar gij uwe liefde niet verstondt. Ik ben bij u geweest, en gij hebt mij niet gezien, ik heb uwe ziel bewogen en gij hebt mij niet gekend. 'Waarom zie ik u nu eerst? 'Vele tranen moeten de oogen verhelderen, die mij zullen zien.

Zij drieën spannen samen tegen mij, En ik ben 't offer van hun mart'larij. O wreede deerne, ondankbre Hermia! Verstondt ge u en verbondt ge u met deez' twee Om mij te sarren met zoo valschen spot? Zijn die geheimen, eens elkaâr vertrouwd, Die eed van zusterschap, zoo menig uur, Dat ons den snellen tijd, die scheiding bracht, Verwenschen deed, o! alles nu vergeten?

En wijl hij vol heet verlangen aldoor in de goddelijke oogen schouwde, weerklonken sterker de kristallen klokjes met lieflijke akkoorden en de fonkelende smaragden vielen op hem neer en omringden hem met duizenden vlammetjes, rond hem flakkerend en spelend met schemerende gouddraden. De vlierboom bewoog zich en zeide: „Gij laagt in mijn schaduw, mijn geur omvloeide u, doch gij verstondt mij niet.

De geur is mijn taal, als haar de liefde ontsteekt.” De avondwind streek voorbij en sprak: „Ik omspeelde uw slapen, doch gij verstondt mij niet, de adem is mijn taal, als haar de liefde ontsteekt.” De zonnestralen braken door de wolken en de schijn brandde als woorden: „Ik omgoot u met gloeiend goud, maar gij verstondt mij niet: Gloed is mijn taal, als haar de liefde ontsteekt.”