United States or Canada ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Wel wat, denk ik." "Maar dan moet u met Kerstmis wèl naar huis gaan," zei Tieka, een overwinning op zichzelf behalend. "Neen, neen." Tieka voelde dat Hedwig er verder liever niet over spreken wilde en ging stil aan haar werk. My dear was anders altijd zoo vroolijk!
Maar zeg, onsterfelijke! ik sta beschaamd als ik weet waar je zoo lang geweest bent." Ik deed verslag van mijn bezoek op 't hofje. Kegge kreeg alweer een traan in de oogen. Maar hij zei: "Drommels! dat was een naar akkevietje voor je. Het zal daar een algemeen gegrijn gegeven hebben. Hanna, my dear! daar moet wat aan gedaan worden, hoor! 't is duivels jammer voor dat meisje.
"En dit wetende, en na alles wat er gedaan is om u aan dit gevaar te onttrekken, u nog weer hier te vertoonen, dat is onverantwoordelijk," viel Francis in. "My dear! wie of wat zegt ù dan, dat ik mij hier vertoonen kom?
Nu dan, bij zijn sterven had ik met smartelijke heftigheid uitgeroepen: 'Ik, ik heb hem den dood aangedaan! Die uitroep van bittere zelfbeschuldiging had getuigen: Vrouw Jool en hare dochter! De laatste wierp zich in wilde vertwijfeling naast den stervende neer. "My bride! my poor bride!" stamelde Harry; en tot mij: "dear miss Francis, pity on her!"
Maar er waren onder hen, die op zoo'n nieuwe wijze hun bedelend stemmetje deden hooren, die al naast den wagen voortrennende, 'n aardig kinderliedje zongen en dan plotseling hunne schalksche oogjes tot mij opheffende, zeiden: "you are my Mamma, my dear Mamma, give me a cent for a new dress", dat zij er mij toe brachten mijn principe te verloochenen, om in dat opgeheven, bruine handje een penningske te stoppen.
Ik kan onmogelijk zonder haar leven en zij niet zonder mij, is 't wel, darling? Toe, zeg ons nu eens gauw wat je geantwoord hebt, op dat gewichtige oogenblik, toen je...." "Dear me, daar staat Lizzie af te luisteren wat wij praten!" viel Cécile opeens verschrikt in. "Heeft mama je hierheen gestuurd, Lizzie?"
Hedwig moest weer aan die woorden denken, toen zij zich op een stillen, helderen herfstdag gereed maakte voor haar ochtendwandeling met Tieka. De barones was den vorigen dag de leerkamer ingekomen op een oogenblik dat Tieka het juist weer heel druk had met haar "my dear" en zij had toen zeer beslist gezegd dat het nu "voor goed uit moest zijn met die dwaasheid."
Maar dat is l'histoire ancienne! voor 't oogenblik ben ik te paard geholpen en op den weg der fortuin. Dus, my dear, kunt gij gerust deze kleinigheid van mij aannemen op afrekening." "Neen, Rudolf! dat doe ik zeker niet. Ik ken u veel te goed om niet te weten dat gij vandaag weggeeft wat gij overmorgen noodig kunt hebben.
Het speet Hedwig dat zij de vraag gedaan had. "Nacht kindje." "Goeden nacht, my dear." En toen Hedwig heen gegaan was en reeds een poosje op haar kamer had zitten nadenken, klonk het nog eens: "My dear...." Hedwig ging dadelijk naar haar toe. "Slaap je nog niet, Tieka? Wat is er?" Zij keek Hedwig ondeugend aan. "Ik wou alleen nog maar één keer zeggen: "Nacht, my dear!""
Daar hoorde zij Tieka's stem roepen: "Waar is my dear?" De barones stond op. "Ik geloof dat wij elkaar nu goed begrepen hebben," zei ze. "Als ik straks met Tieka ga rijden, kunt u de stad in gaan om uwe boodschappen te doen. Ik heb nu niets meer te zeggen."
Woord Van De Dag