Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Toen het trouwe dier later naar den ouden man was teruggekeerd, ontving hij veel lof en ondervond hij de meest liefderijke verzorging van zijn dankbaren meester. De Das. De das heeft in de legenden veel gemeen met den vos.
Maar wacht eens even!" liet hij er op volgen, toen ik mij omdraaide om te gaan, "het witte bandje van je voorhemdje hangt je een halve el langs den rug!" En hij stopte dat eind band onder mijn das en gaf mij zijnen zegen: "Zie zoo! Ga met God!"
Maar toen trok hij tersluiks zijn das recht.... Zij vond het monsterlijk dat ze zoo kalm was, zijn bewegingen zoo precies zag..., maar 't was niet anders.... Ze verzekerde hem op heel hartelijken toon dat ze er sterk over dacht ja te zeggen, maar toch nog wat denken wou.... Het was zoo'n gewichtig besluit....
En daar heeft ook Hildebrand, uw onderdanige dienaar, een koude rilling over zijn rug voelen loopen, als zijne verbeelding speelde op al wat gevraagd zou kunnen worden! Het eigenaardige van dit vertrek is dat de patiënt het binnentreedt met een witte das, een wit gezicht, en een zwart pak kleederen, en gevolgd wordt van eenige vrienden in négligé, met cloaks, rottingen, petten en honden.
Het meest op den voorgrond staan tegenover Reinaert Isegrim en Bruin, naast Reinaert zijn neef Grimbaert de das, terwijl Tibert de kater zich later ook tegenover Reinaert plaatst. Van Isegrim wordt ons meer verhaald dan dat wij hem zien handelen of hooren spreken.
Hij stond op en in de frischheid van het aankleeden, in de bleeke zonneschemering door de neêrgelaten gordijnen, op zijn kousen met dolle stappen door de kamer loopend, zich bukkend om uit de lâ zijn boord en zijn das te krijgen, alleen zijn eigen bewegingen hoorende, het geruisch van zijn overhemd, het smakken van zijn ontwakenden mond, zijn kriegelig gapen, zijn eerste stijvere stappen met de aangetrokken schoenen over de vloer, dan miste hij Mathilde.
"Nou klopt die 'otelhouwer an de deur, slaat an gekleed in zwarte rok mèt witte das , en vraagt: "Zijn eksjellentie, ister altemet geen belet?" "Nee" zeg ik, "'k geef gedurende 'n uur audiëntie" ja, audiëntie, zeg, zoo mot je 'r dat bijzette.
Hij heeft niet gelogen hij zal woord houden. Zij droomt, en zal dadelijk ontwaken. Waarom hare drift niet betoomd? Maar zij kon niet anders. Haar toorn was de noodkreet van hare teleurgestelde liefde .... zij kon niet anders! De deur der alkoof wordt geopend. Van Reelant treedt binnen. Hij is zeer net in zwarten rok en witte das gekleed.
Dan begint hij opnieuw zoo liefelijk mogelijk: Ich kenn' ein Aug, das wunderblau "Muzikant let op, ze maken binnen een pampiertje voor je," en een dikke, goedige vrouw geeft hem een stoot aan den elleboog, waardoor zijn vinger van de piston glipten de strophe: D'rin spiegelt sich des Himmelsblau! met een akelig valschen kwaak eindigt.
Das nou geen gebruuk meer maor ik dagte: Ik bin gezond en wal weer te hoes ekommen bij vrouw en kind en wij zint met oes dreeën regt bliede, laot ik ook aanderen bliede maken. Ik heure niet tot de zoodaonegen, die 't genoegen in zik zölfs kunt verteeren. Dank veur de verwelkomste zee ik en goeijen nagt zamen en ieder, ook Hindrik, zee 't zölfde en gunk waor ie wezen mus.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek