Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Een vest droeg hij niet; in stede daarvan was een ongestreken vuil hemd te zien, waarvan de breede halskraag, zonder door een das bijeengehouden te worden, wijd openstond, zoodat men zijn sterk door de zon gebruinde, bloote borst zag. Om zijn middel was een soort van rooden gordel gebonden bij wijze van sjerp, waaruit de handvatsels van een mes en twee pistolen te voorschijn kwamen.
Alles liep prachtig van stapel, een bijzondere geluksster scheen over hem te heerschen, zijn das zat bij het eerste vastknoopen dadelijk zooals zij behoorde, er sprong geen naad, geen steek viel er in zijn zwart-zijden kousen, niet éénmaal rolde zijn hoed in het stof, toen hij hem reeds keurig geborsteld had.
"Ik mocht wel einmaal ein tochtje met U op das meer doen," zeide de Keurvorst van Brandenburg tegen De Ruyter. "Uwe Hoogheid zou daarvan spoedig den buik vol hebben," antwoordde deze. "Het zou al heel gauw wezen: Zet mij maar weer aan land; want ik word zoo kwalijk."
"Doe die das af!" en toen Tom door zijne kluisters belemmerd, dit begon te doen, hielp hij hem, door hem de das met geene zachte hand van den hals te trekken, en stak die vervolgens in zijnen zak.
Hij glimlacht flauw, en, daar hij oogenblikkelijk geen enkel woord kan uiten, wijst hij op het overhemd en de das, die hij in handen heeft, alsof hij zeggen wilde: laat mij dit eerst wegleggen.... Suze schijnt te herleven. De eerste uitdrukking van naamloos geluk keert terug.
"O, dan kom 'k toch maar even boven; ik heb 'n pakje van huis gekregen, met ook iets voor haar; 'n das of 'n strik; ik weet niet precies." Ze hoorde 'm de fiets in de gang zetten, toen z'n vlugge stappen op de trap. Het was zoo'n kordaat kereltje, niet groot, maar breed gebouwd, rechtop en energiek, met kleine, sterke handen, en 'n kop met 'n wil. "Goeienmiddag. Wat voer-jij uit?"
"Ik wou graag naar huis terug." "Heimreise? Und das in Kriegszeit, ist das een Reisezweck?" Het lag me op de tong te zeggen: "Als dat niet zoo is, hadden ze me dat wel in Smyrna of in Constantinopel kunnen vertellen," maar hij zag er weinig aanmoedigend uit. Toen werd onze bagage onderzocht.
Hij had een dikken gouden ring met een groot cachet, een groenen steen, aan zijn rechterhand glinsteren, ook een horlogeketting onder op zijn vest, en onder zijn das, zoowaar nog, glom een speld die een hoefijzer verbeeldde. Hij gaf nu een fermen duw aan zijn flambart en trok hem mannelijk en somber over zijn voorhoofd met ruige wenkbrauwen terecht.
Ofschoon wij nog onze armelijke kleeren van straatmuzikanten droegen, werden wij zeer beleefd ontvangen door een knecht in een zwarten rok met eene witte das, die ons naar onze kamer bracht. Wat was dat eene mooie kamer! Er stonden twee ledekanten met hagelwit beddegoed; de ramen kwamen uit op eene veranda met het uitzicht op het meer en het prachtige landschap aan zijne oevers.
Door het eerste gedeelte zweven vele beangstigende vragen, maar uit de bewoordingen, waarin ze zijn vervat, blijkt ons dat de dichter het bij 't aanvoeren van ondoorgrondelijkheden wilde laten: "Das Schaudern ist der Menschheit bester Teil."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek