United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Annuschka," zeide zij, ging voor het meisje staan en zag haar aan, zonder te weten wat zij zeggen wilde. "U wil naar Darja Alexandrowna rijden?" antwoordde het meisje, alsof zij haar verstaan had. "Tot Darja Alexandrowna? Ja, daar wil ik heen. Vijftien heen, vijftien terug.... Hij komt dadelijk." Zij haalde het horloge te voorschijn en zag er op.
Wat zal ik doen?" zeide zij snikkend en viel hulpeloos in een stoel neder. "Waarom is u zoo ontroerd, Anna Arkadiewna? Zoo iets komt dikwijls voor. U moet uitrijden en u wat verstrooien," antwoordde het meisje. "Ja, ik wil uitrijden!" zeide Anna zich bezinnende en stond op. "En komt in mijn afwezigheid een telegram, zend het dan naar Darja Alexandrowna.... Of neen, ik kom zelf spoedig terug."
Daarbij kwam nog de aanwezigheid der Tscherbatzky's binnen een afstand van dertig werst, en hij kon en wilde haar niet zien. Toen hij bij Darja Alexandrowna Oblonsky een bezoek had afgelegd, had deze hem verzocht zijn bezoek dikwijls te herhalen, natuurlijk om andermaal bij haar zuster aanzoek te doen, die, zooals zij hem genoegzaam had te kennen gegeven, hem nu voorzeker zou aannemen.
Darja Alexandrowna stelde in alles belang, alles beviel haar, het meest echter Wronsky met zijn eenvoudige, natuurlijke geestdrift. "Ja, hij is toch een net, goed mensch!" dacht zij soms en begreep, hoe Anna verliefd op hem had kunnen worden.
Zou het niet beter zijn een wandeling in den tuin of een tochtje met het bootje te doen om Darja Alexandrowna de oevers te toonen," sloeg Wronsky voor. "Mijn is alles goed," zeide Swijaschsky. "Ik geloof, dat Dolly het liefst een kleine wandeling zou doen en dan misschien nog in de boot?" zeide Anna. Hiertoe werd dan ook besloten.
Stipan zag dadelijk, dat in het salon niet alles in orde was. Darja Alexandrowna, in haar grijs zijden paradekleed, was blijkbaar bekommerd, omdat de kinderen in hun kamer alleen moesten eten, en ook, omdat haar man zoolang uitbleef. Zij verstond het niet het gezelschap naar behooren te vermengen.
Hoe gaat het haar?" "Ik geloof, dat zij gezond is, Darja Alexandrowna," antwoordde hij, zonder op te zien. "Alexei Alexandrowitsch, vergeef mij, ik heb geen recht ... maar ik heb liefde en achting voor Anna; ik bid en bezweer u, zeg mij, wat er tusschen u is voorgevallen? Waarom beschuldigt ge haar?" Zijn voorhoofd rimpelde zich, en terwijl hij de oogen sloot, boog hij het hoofd.
En Darja Alexandrowna verzonk weer in de dagelijksche zorgen en vergat daarin voor eenigen tijd haar kommer. Stipan Arkadiewitsch had het aan zijn goeden aanleg te danken, dat hij in school tamelijk goed geleerd had. Hij was echter traag, haalde allerlei streken uit en verliet ze daardoor vrij laat.
"Ik ben dien tijd voorbij, Darja Dimitriewna," antwoordde hij en zijn gelaat drukte een plotselinge droefheid uit. Stipan Arkadiewitsch deelde zijn schoonzuster een woordspeling op de echtscheiding mede. "Men moest haar krans terechtzetten," antwoordde zij zonder te luisteren. "Hoe jammer, dat zij er minder goed dan anders uitziet, zeide mevrouw Lwof.
Daarom stak hij een vinger in de hoogte. Matjeff knikte hem in den spiegel toe. "Alleen dus," sprak hij. "Dan moet het boven zeker voor haar ingericht worden?" "Meld het aan Darja Alexandrowna en doe zooals zij beveelt." "Darja Alexandrowna?" herhaalde Matjeff, als twijfelde hij goed gehoord te hebben. "Ja, meld het.