United States or Niger ? Vote for the TOP Country of the Week !
In plaats van het statig ros, had men op raad van Maria Filimonowna den bruine van den opzichter voorgespannen, en eindelijk verscheen Darja Alexandrowna in een wit mousselinen kleed en nam plaats in het rijtuig. Zij had zich zorgvuldig gefriseerd en gekleed.
"Hebt ge mijn' brief uit St.-Petersburg ontvangen, beste vriend? Zoo ja, dan moet gij u schamen, dat gij er nog niet op hebt geantwoord. Ik hoop dat al de uwen gezond zijn, en schrijf mij nu in 's hemelsnaam of Darja Alexandrowna ook naar het buitenland gaat. Waarheen en wanneer zij ook gaat, als ik het maar weet, dan reis ik haar dadelijk tegemoet.
Ik heb diep medelijden met haar. Gij, gij lijdt slechts door beleedigden trots...." "Wellicht," zeide Lewin, "maar...." Zij viel hem in de rede: "Maar met haar, arm meisje, heb ik diep medelijden. Nu begrijp ik alles." "Nu, Darja Alexandrowna, verontschuldig mij," sprak hij en stond op: "Vaarwel. Tot weerziens." "Neen, wacht nog!" antwoordde zij en hield met haar magere hand zijn arm vast.
"Darja Alexandrowna," zeide hij, "zoo kiest men wel een kleed of wat anders, maar met de liefde.... De keus is eenmaal gedaan des te beter. Een herhaling kan niet zijn...." "O, die trots! die trots!" zeide Dolly, alsof zij hem verachtte om de kleinheid van dat gevoel.
Ik had haar immers toevallig kunnen ontmoeten, en dan had zich alles van zelf geschikt maar nu is het onmogelijk, volstrekt onmogelijk." Om dezen tijd zond Darja Alexandrowna hem een briefje, waarin zij hem om een dameszadel voor Kitty verzocht. "Men heeft mij gezegd, dat gij er een bezit," schreef zij: "ik hoop, dat gij hem zelf komt brengen." Dat kon hij nu in het geheel niet verdragen.
"Nu, wat is er aan de hand, Matrescha?" vroeg Stipan Arkadiewitsch. Niettegenstaande hij tegenover zijn vrouw zoo door en door schuldig was, wat hij zelf gevoelde, waren toch allen in huis op zijn hand, tot zelfs de kinderjuffrouw, de vertrouwde van Darja Alexandrowna. "Mijnheer, ga toch naar haar toe en biecht nog eens," zeide zij, "misschien, dat God u helpt. Zij lijdt al te veel.
Zag zij hem altijd gaarne komen, van daag bizonder, omdat zij hem nu in haar vollen roem en glorie ontmoette. Niemand kon beter dan Lewin haar rijkdom begrijpen en datgene, waarin deze rijkdom bestond. "U zit daar als een klokhen, Darja Alexandrowna." "O, hoe blijde ben ik," zeide zij en reikte hem de hand. "Zoo, ge verheugt u en hebt mij toch uw komst niet laten weten.
Het was niet gemakkelijk, op alle kinderen tegelijk acht te geven, onder allen de orde te bewaren en aan alle kousen, broekjes en schoenen te denken, alle banden los te maken en weer toe te binden; maar voor Darja Alexandrowna was er geen grooter genot, dan zoo met haar kleintjes te samen te baden, al die kleine dikke beentjes vast te houden om ze de kousjes af te trekken, dan deze naakte lichaampjes op den arm te nemen, in het water te dompelen, hun vroolijk en verschrikt gescheeuw te hooren en deze naar adem hijgende, plassende cherubims met hun wijd geopende oogen en angstige en vroolijke gezichten te aanschouwen.
Darja Alexandrowna stond tusschen allerlei in 't rond gestrooide voorwerpen aan een geopend schrijfbureau, in négligé, met dunne opgestoken haarvlechten, een door kommer verwrongen gelaat en groote, verschrikte oogen. Toen zij zijn tred hoorde, hield ze op en zag naar de deur, terwijl zij vergeefs moeite deed haar gelaat een strenge en verachtelijke uitdrukking te geven.
Hij was mij altijd onaangenaam, en het heeft dan nu ook een einde genomen." Lewin riep zich Kitty's antwoord voor den geest. Zij had gezegd: "Neen, dat kan niet zijn...." "Darja Alexandrowna," zeide hij koel, "ik weet uw vertrouwen in mij hoog te waardeeren, maar ik geloof, dat u zich vergist.
Woord Van De Dag