Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
"Bidden!" zei de man: "loop! doar he'k wat oan!" Paul begon sterker te beven, maar hernam: "'k Kan oe alles niet zeggen wa'k denk en ien 't gemoed heb, moar één ding dat wee'k toch, da'j bidden mot eer da'j starft, of anders...." "Starven....!" herhaalde de vader: "wie zeit oe da'k starven zal....? Mien heufd....! o mien heufd....!"
Teunis grinnikte: "Zeg, Deine, a'j mien nou is gleuven wou, da'k oe nóg lief heb.... zeg, Deine.... hê! hê! hê!.... Ge bint toch veur Paul as 'en moeder... hê! hê! hê....! En Deine, bin'k zien voader dan niet?
Werken zie je! werken met God en met eere! Toen moeder stierf had ze 'en akelige pijn, maar ze zei toch: "God kan alles, bid da'k zacht zal sterven, en da w' ons in den hemel weerzien," dat zei ze. 't Was kort op mekaar. Toen zin ze begraven, zie je, zoo netjes as 't hoeft, maar leeg was de hut, en 'k had zoo alleen geen schik op de hei.
Maar wat een schrik, hè, wat een angst... om... zoo... je... man... dood... te vinden... Hè! Hè! Hè! 't Was om te besterreven. Z'n heele kaak kapot!... Hè! Hou nou op alsjeblief met je angstige verhalen! Hè! Hè! Koos, wil je hebben da'k vannacht geen oog dicht doe!... Bij de rood-lichtende lamp las ze. Ze was aan het derde hoofdstuk: Een stormachtige nacht.
Da'k me bekeerd heb zoo gezeid , om nog 's 'n woord van troost en liefelijkheid te magge verneme uit de mond van mijn eige bloed in die verlatenheid van me cel.
"Heere minsen!" zegt de weduwe. "Lieve dern!" klinkt het uit de bedstee. "Méér as wel," zegt de lieve dern, "gebruuk ze met luste; en Dorus, nou zie'j toch da'k oe niet in den stêk loat." "Da's lang vergêten," klinkt het weder uit de bedstee. "Griet, loa'k oe kussen."
"Zoo kwamme d'r honderd twee-en-tachetig getuige, die 't allegaar volhieuwe ... ja, en a'k weer in zoo'n piekfijne luierstoel bij jou haard zit, wor 'k nòg gek, want 'k had er toch ook van geleefd as zemajesteit Willem drie! "Vijf weke en drie dage achter mekaar duurde die zaak, da'k aldoor die hééle rechtbank voor mijn alleenig gehad heb enne ... nog twee dage.
De staande klok slaat elf en, vijf minuten later hoort men hetzelfde getal slagen dof in de verte. Stilte in de bedstee. Eindelijk is het echter alsof er door de achterin liggende, iets binnensmonds gemompeld wordt. "Aweer! aweer!" hooren wij nu duidelijk Janboers stem: "ik zeg oe dan, da'k 'r niks van heuren wil.
Wessels wist niet wat hij zeggen zou, en daar de beenen hem, zeer vermoeid zijnde, al meer en meer begonnen te knikken, zoo sprak hij, alvorens de vraag te beantwoorden: "Za'k 'r moar goan zitten, b'ron, went ik zie lang zoo mans niet as de letste keer da'k hier was." "Welzeker, ga jij maar zitten," zei Van Sommer. "Joa wat za'k oe zeggen, b'ron.
"Och, Paul.... zie.... da'j niet meer bint as vroeger; da'j nooit meer sprêkt as vroeger; da'k gleuf da'j alles.... alles vergêten hebt, en oe gang goat zonder woord of um te zien.... " "Vergêten, moar wat dan vergêten?" sprak Paul, alsof hij niets begreep. "Mo'k.... mo'k.... 't dan.... zeggen....?" snikte Anneke luider.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek