Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
O, hoe gelukkig gevoel ik mij, dat ik na een lang jaar van afwezigheid naar Dal zal kunnen terugkeeren, om daar de eenige verwanten, die ik bezit en die ook de uwen zijn, weer te zien. Zie, ik durf aan het oogenblik van weerzien niet denken. »Mijn aandeel in de winst der vischvangst is prachtig. Dat komt goed te pas om ons huishoudentje op te tuigen, nietwaar?
NORA. Torwald heeft ook veel Champagne gedronken van avond. RANK. Zoo? NORA. Ja, en dan is hij naderhand altijd zoo vroolijk gestemd. RANK. Nou, waarom zou een mensch zich niet eens een vroolijken avond permiteeren na een goed gebruikten dag? HELMER. Een goed gebruikten dag ... daar durf ik mij helaas niet op beroemen. Maar dat durf ik, zie je.
Wat met de eerste uitdrukking wordt bedoeld, is mij niet recht duidelijk, zoodat ik over de juistheid of onjuistheid van dat argument geen oordeel durf uitspreken.
En aangezien ik nu geloof aan de harmonie tusschen recht en nuttigheid en daardoor reeds, zoodra iets algemeen en in verschillende tijden als nuttig werd gequalificeerd, een zwaar vermoeden heb, dat het ook werkelijk nuttig en rechtvaardig is, zoo durf ik hier van de onmogelijkheid van het niet bestaan van den eigendom te concludeeren tot het recht, tot het waarachtig nut van dat instituut.
Hij vleide met zijn oogen en met zijne stem en bad om vergeving. En hij vroeg om een dans. Ik heb geen dans meer open! sprak Toos fier, en blij dat zij weigeren kon, toonde zij hem haar boekje. Ik moet toch met je dansen! Laat eens zien: Hijdrecht. Hijdrecht... Tweemaal Hijdrecht, dat is niet noodig! Ga meê en zeg aan Hijdrecht, dat je met mij wilt dansen! Maar dat durf ik niet doen!
MEVR. LINDE. Ik heb behoefte voor iemand een moeder te zijn en je kinderen hebben behoefte aan een moeder. Wij beiden hebben behoefte aan elkaar. Krogstad, ik geloof in het goede in je;... ik durf gerust verder met jouw door het leven te gaan. Dankje, dankje, Kristine! O, nu zal ik mij ook in de oogen van anderen weer kunnen oprichten ... O maar ik vergat.... Sst! De Tarantella! Ga nu weg, gauw!
Er worden mij, sinds ik in Griekenland ben, zooveel verhalen verteld van den moed der inwoners van dit land, dat ik geëindigd ben met er niet veel van te gelooven en te denken, dat er weinig durf onder hen is en dat in het bijzonder degenen, die mij vergezellen, wel in staat zouden zijn, om in geval van gevaar met den vijand te heulen.
En droefgeestig dacht hij aan Nele. Wat was uwe misdaad? vroegen zij, terwijl zij haren dans staakten. Ik durf het niet zeggen, daar ze zoo groot is, sprak hij. Bij mij, mijne hertjes, is niemendal klein. Zij lachten en vroegen waarom hij aldus moest reizen met den pelgrimsstaf, den bedelzak en de oesterschelpen?
Ja, maar ik durf niet goed ... zal je niet boos worden? Wel nee, lieve kind, zeg 't maar gerust, heel hard-op!
«Willen wij hem opzoeken?» sprak de knaap tot zijn zusje. «Ik durf niet, Atto, moeder zegt gedurig, dat wij ons van hier niet mogen verwijderen.» «Zij zal het niet weten» lachtte Atto, «zij is vader tegemoet, die heden van de jacht terugkomt.» En Juna liet zich overreden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek