Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Combeferre het geweer van een nationale garde, waarop het nommer van het legioen, en in zijn gordel twee pistolen, welke men onder zijn open jas kon zien, Jean Prouvaire een oud cavaleriemusket, Bahorel een karabijn; Courfeyrac zwaaide een blooten stokdegen. Feuilly ging vooraan met een sabel in de hand, en riep: "Leve Polen!"
Aan u, mijnheer Pontmercy, heb ik mijn doorschrapping te danken. Ik wil u daarom plechtig mijn dankbezoek brengen. Waar woont ge?" "In deze cabriolet," zei Marius. "Dat is een bewijs van weelde," hernam L'aigle bedaard. "Ik wensch er u geluk mede. 't Is een huur van 9000 francs per jaar." Juist kwam Courfeyrac uit het koffiehuis.
Tegenover het dreigend gevaar, tegenover den dood van den heer Mabeuf, dit somber raadsel, tegenover den gesneuvelden Bahorel, terwijl Courfeyrac om hulp riep, tegenover den bedreigden knaap, en zijn vrienden, welke hij of te hulp komen of wreken moest, was alle weifeling verdwenen, en met zijn twee pistolen in de hand had hij zich in het gewoel gestort.
De aanvallers drongen verschrikt en verward, met achterlating van hun dooden en gekwetsten, naar het einde der straat en verdwenen er wederom in de duisternis. 't Was een algemeene vlucht. De barricade was bevrijd. Allen omringden Marius. Courfeyrac viel hem om den hals. "Gij hier!" "Welk een geluk!" zei Combeferre. "Gij zijt juist van pas gekomen!" zei Bossuet.
In dat geval was zijn tegenwoordigheid bij dit gevecht zeer natuurlijk. Intusschen was Gavroche reeds aan het andere einde der barricade en riep: "mijn geweer!" Courfeyrac deed het hem teruggeven. Gavroche verwittigde "de kameraden," zooals hij hen noemde, dat de barricade omsingeld was. Met de grootste moeite was hij teruggekomen.
Ga" "Ga gij veeleer," antwoordde de man, "gij hebt twee zusters te onderhouden." En een wonderbare strijd ontstond. De een wilde zich niet door den ander uit de poort des grafs laten zetten. "Haasten wij ons," zei Courfeyrac, "binnen een kwartier zal het te laat zijn." "Burgers," hernam Enjolras, "'t is hier de republiek, en het algemeen stemrecht geldt.
Courfeyrac was niet meer de bestendige bewoner van de latijnsche wijk; hij was, "om staatkundige redenen", naar de straat la Verrerie verhuisd; deze wijk behoorde onder degene, waar de opstand zich het meest had gevestigd. Marius zeide tot Courfeyrac: Ik kom bij u slapen. Courfeyrac haalde een matras uit zijn bed, dat er twee had, legde ze op den grond en zeide: "Ziedaar."
Den volgenden dag nam Marius op het gewone uur zijn nieuwen rok, nieuwen pantalon en nieuwe laarzen uit de kast, kleedde zich, trok handschoenen aan een ongekende weelde en wandelde naar het Luxemburg. Onderweg ontmoette hij Courfeyrac, maar veinsde hem niet te zien. Toen Courfeyrac echter bij zijn vrienden kwam, zei hij: "Ik heb een nieuwen hoed en een nieuwen rok, met Marius er in, ontmoet.
Dit is de straat Platrière, tegenwoordig de straat Jean Jacques Rousseau genaamd, wijl zestig jaren geleden hier een zonderling gezin woonde. Ik bedoel Jean Jacques en Therèse. Van tijd tot tijd werden er kinderen geboren. Therèse bracht ze ter wereld en Rousseau bracht ze naar het vondelingshuis." En Enjolras duwde Courfeyrac toe: "Zwijg van Rousseau! Ik bewonder dien man.
Het heette, dat hij bij Courfeyrac woonde, die een fatsoenlijke kamer had, waar eenige rechtsgeleerde werken overeind stonden, naast defecte deelen van gelijk gebonden romans, welke de bibliotheek, door de reglementen voorgeschreven, vormden. Marius liet daar zijn brieven adresseeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek