United States or Peru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik ga eens hooren wat er hapert. Zeker wil ma chère mère, een mooie roman toch die Buren, niet waar! extra toilet maken, omdat zij een Russischen Graaf aan tafel krijgt!
"Gij vergist u, kapitein," repliceerde Francis, "de freule Mordaunt die ter eere van haar neef haar avondtoilet heeft gemaakt." "Chère cousine, welk eene verrassing! Sta mij toe, u de hand te kussen voor die allerliefste inschikkelijkheid." "Wel zeker; behandel mij maar eens als eene dame, daarbij vindt uwe courtoisie zich het meest op haar gemak."
Helaas! vreugde, droefheid, wanhoop, verrukking, liefde, haat, alles wordt te onzent uitgegalmd, uitgeschreeuwd, gedeclameerd, zoo als men zegt. O, het is een leelijk Hollandsch! En toch is er een nog leelijker: het is onze moedertaal in den mond van een meisje, dat eene buitenlandsche gouvernante heeft. "Merci, ma chère!"
Met ons zal 't wel schikken: hoe zeit Vader Kats? Chere Letje! Hoe vaart gy, myne Liefde? Hoe diverteert gy u? Denkt gy wel eens aan uwe Vriendin? Terwyl gy my deeze drie, diepen-aandagt eischende vragen, op uw gemak oplost, of beantwoordt, zal ik, pour passer le temps, u dit volgende schryven. "Dit volgende, zegt gy, wat "volgende?"
En waarom laat je die niet mazen? Vind je dat werk zoo vermakelijk? Clara. Neen; maar dat mazen kost een schrikkelijken boel geld, en of ik dit doe of wat anders is wel hetzelfde. Louise. Je doet het keurig netjes, dat moet ik zeggen. Caroline. Ja, uw werk is meer nuttig dan het onze: enz. enz. Louise. Wel Caroline! Ben je niet in den derden hemel, nu de ma chère afgetrokken is? Caroline.
Wat overbleef, zou in de Staatsspaarkas de vijftienduizend "vaderlanders" van mijnheer du Bessy gaan aanvullen. Och ja, beaamde Jetteke, het is best dat we alles in de Staatspaarkas neerleggen. Florjan had tusschen twee zoenen uitgeroepen: Ah! ma chère! Nu hield hij zijne wraak.
En om dat te kunnen doen zult gij zeker weer een dood simpele japon aantrekken." »Ik zal mij voegzaam kleeden, Mina! daar kunt ge gerust op zijn." »Voegzaam! dat's een mooie belofte; maar dat helpt nog niet veel; voegzaam gekleed zijt ge nu ook, maar ik had zoo graag dat gij er nu eens wat elegant wildet uitzien; toe, zeg op, chère Claudine, wat trekt gij aan?"
De oudste broer, die toen juist één jaar student was, ontving haar met de woorden: "Ne nous abandonnez pas, chère tante, il ne nous reste que vous au monde." Tante, tot tranen geroerd, besloot zich op te offeren.
Ik sloeg Marie eene kleine wandeling voor. "Si mademoiselle veut me permettre?" "Oui, ma chère." Terwijl het lieve kind mantille en hoed en parasol haalde, maakte de gade van den onbekenden Staatsraad mademoiselle een compliment over hare opvoeding: "elle avait si bien apprivoisée Marie ..." Ik heb een lastig zwak voor een Hollander onzer dagen: onverdiend toegezwaaide lof maakt mij kregel.
C'est égal, vois-tu, nous aurons, ma chère, Sans compter les nuits, passé d'heureux jours, Ils n'ont pas duré longtemps; mais qu' y faire? Ce sont les plus beaux qui sont les plus courts."
Woord Van De Dag