Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Maar op Vrijdag den 29sten Februari het jaar 1868 was een schrikkeljaar zou er eene buitengewone groote processie gehouden worden. Den avond te voren zeide Cascabel op een heel gewonen toon, vóór dat zij naar bed gingen: Morgen moeten wij ons gereed houden voor de plechtigheid in de Vorspük, waar wij met onzen vriend Sjoe-Sjoe heengaan. Wat zegt ge Cesar? Wilt ge dat doen? vroeg Cornelia.
Zij voerden de geromaniseerde Galliërs, onder wie zij hunne legioenen rekruteerden, langs alle wegen, waarlangs zij reeds vroeger als zuivere Celten, gemarcheerd waren. Reeds Cesar trok met behulp zijner Gallische legioenen den Rubicon over, en veroverde met hen weder Rome, dat hunne voorouders reeds eens onder "Brennus" door storm genomen hadden.
Doch Frits Jansen boog zich over den nek van zijn paard en fluisterde hem in het oor: »Cesar, terug!" En nauwelijks had de hengst dit woord gehoord en voelde hij den ruk aan de gebitsstang, of hij drong met onweerstaanbare kracht achteruit, zoodat de oude deur uit haar hengsels vloog. Met een zware vloek sprong de eerste stalwacht op, en onmiddellijk werd de cavalerie gealarmeerd.
En de groote, knokige vingers der sibylle wezen naar dat arme kind. "Ave Cesar," zei de sibylle, terwijl zij hoonend lachte. "Daar is de god, die op de hoogte van het Kapitool zal worden aangebeden." Toen deinsde Augustus terug als voor een waanzinnige.
Waarom de maat van bakker Witt overloopt, waarom de stad Stavenhagen de denneboompjes heeft doen planten; waarom vader Bickert de brandklok luidt; en waarom ik altijd, als ik van Julius Cesar hoor, aan mijn oom Herse denken moet. Een klein half uur later reden uit de Treptowsche poort te Brandenburg twee wagens naar Stavenhagen.
Ik zie zoo rood als eene vrouw van de indiaansche Roodhuiden, riep Cornelia uit. Mijn gezicht is een en al blaâr! klaagde Napoleona. Kijk eens, ik zit van het hoofd tot de voeten vol bulten! kwam Kruidnagel vertellen. Wat beteekent dat nu? vroeg Cesar. Zou er in dit land de pest heerschen?
Maar zij hadden nu geen aanval van den vijand meer te duchten. De schrik zat er bij de wolven in en zij liepen wat zij loopen konden. Cesar! Cesar! riep Cornelia verrukt en sloot haren man in hare armen. Wij hebben u veel te danken, mijn vriend, zeide Sergius. Hoe gelukkig zijn wij daar afgekomen, vader, riepen de kinderen.
Hij verbeeldde zich, dat ik onmiddellijk na mijn verschijnen aan het hof met eerbewijzen en weldaden zou worden overladen. Ik besloot dus naar het hof terug te keeren niet met het plan de fortuin weer te beproeven, maar om don César en zijn zoon tevreden te stellen. Het is waar, dat ik in den grond van mijn hart eenige nieuwsgierigheid gevoelde om te weten of de jonge vorst mij herkende.
Niet zonder reden vreesde hij dat zijne Schoone Zwerfster door het dievengespuis ontdekt, leeggeroofd en misschien vernield zou worden. Het was waarlijk nog al de moeite waard, door zooveel gevaren heen den wagen uit de Behringstraat behouden herwaarts gebracht te hebben, om hem nu in de handen van deze "pool-bandieten" te zien vallen! Komaan, Cesar, poogde Cornelia hem te troosten, schep moed!
Maar twee honderd mijlen mochten eene kleinigheid wezen voor de Schoone Zwerfster, die wel andere reizen achter den rug had, het was toch precies tweehonderd maal meer dan Cesar Cascabel pleizierig vond in zulk een «vervloekt land" te vertoeven. Hij deed dus wat hij kon om het oponthoud zoo kort mogelijk te doen zijn. Er zou dus nergens halt gehouden worden als alleen om te eten en te rusten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek