Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Het deed er niet toe hoe koud het was en of de sneeuwstorm de vlakte geeselde, zoodat het een gevoel was alsof men met messen in het gezicht gesneden werd; de heele bevolking volgde Tchou-Tchouk op de hielen, naar de Vorspük. En niemand raadt waar de mannen en vrouwen zich mede opschikten sedert de Schoone Zwerfster in hun midden was.
Het scheelde niet veel of hij zou voor ieder lid der familie Cascabel op zijne knieën gevallen zijn, zoo goed als voor het machtigste afgodsbeeld. Hoe hadden trouwens de onwetende bewoners van Tourkef kunnen vermoeden dat zij beetgenomen werden door eenen grappenmaker? Zij konden niet twijfelen, het moesten wel de goden in de Vorspük wezen, die hunne dreigende stemmen hadden doen hooren.
Maar op Vrijdag den 29sten Februari het jaar 1868 was een schrikkeljaar zou er eene buitengewone groote processie gehouden worden. Den avond te voren zeide Cascabel op een heel gewonen toon, vóór dat zij naar bed gingen: Morgen moeten wij ons gereed houden voor de plechtigheid in de Vorspük, waar wij met onzen vriend Sjoe-Sjoe heengaan. Wat zegt ge Cesar? Wilt ge dat doen? vroeg Cornelia.
De geheele bevolking van Tourkef vormde het talrijkste gedeelte van den optocht. Na eenigen tijd bleven zij allen stilstaan vóór de holte van de rots, waarbinnen de afgodsbeelden geschaard stonden, behangen met kostbare pelterijen en voor deze gelegenheid met frissche kleuren beschilderd. Tchou-Tchoûk trad met opgeheven handen de Vorspük binnen.
Iederen dag begaf Tchou-Tchouk zich naar eene soort van tempel, juister gezegd eene gewijde plaats, Vorspük genaamd, dat wil zeggen "de grot der gebeden." In eene uitholling van den rotswand stonden daar de houten, met vele kleuren beschilderde palen, die als afgodsbeelden dienst deden, en de geloovigen kwamen geregeld daar hunne knieën voor buigen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek