Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
»Die misdaad kan door zijne lieden bedreven zijn," antwoordde master Walter Stannard, »zonder dat hij er bij tegenwoordig geweest is." »Dit is de eenige aanneembare uitleg, die te geven is," hernam Edward Carrol. »Neen, vader, neen mijnheer Carrol," betuigde miss Alice Stannard, »Texar bevond zich in het vaartuig dat onze arme kleine Dy ontvoerde!
In minder dan een oogwenk waren de negers rondom master James Burbank, zijn zoon Gilbert, Edward Carrol en den administrateur Perry in een dichten kring te zamen gedrongen. De krijgsgevangene, die half gestikt was, zou geen enkel woord, zelfs zonder prop in den mond, hebben kunnen uiten.
»Klaarblijkelijk heeft die tijding," meende Edward Carrol, »die kerels zoo stoutmoedig gemaakt." »Zullen het leger van Generaal Sherman en de flottilje van den Commodore Dupont dan nimmer komen?" riep mevrouw Burbank uit. »Wij hebben nog slechts den 26sten Februari," antwoordde miss Alice, »en volgens den brief van Gilbert zullen de schepen van den Commodore eerst op den 28sten zee kiezen."
Ziedaar, wat mevrouw Burbank onder een stortvloed van tranen vernam, toen zij van hare onmacht bijgebracht was. Ziedaar, wat James Burbank, Walter Stannard, Edward Carrol, master Perry en hunne overige lotgenoten vernamen. Dat arme kleine meisje ontvoerd, meegesleept God weet waar, en... wat het ergst was... in handen van den wreedsten vijand haars vaders!...
Dat waren lijken of geraamten, die aan in den grond geplante takken vastgebonden waren en naar den drang van den luchtstroom heen en weer wiegelden. »Het bestaan van een kerkhof in deze streek," merkte Edward Carrol op, »duidt op de nabijheid van een dorp of een gehucht..." »Dat evenwel niet meer bestaat," antwoordde Gilbert, »daar men er geen spoor van op onze kaarten vindt.
»Ongeveer drie voet," antwoordde Mars. »Drie voet?" vroeg de Floridiaan. »Drommels, dat zal er op sommige plekken knapjes om houden." »Denkt gij?" »Maar als gij ijverig het lood uitwerpen zult om het vaarwater niet te ontloopen, dan zult gij het Washington-meer wel bereiken." »Maar daar aangekomen," vroeg Edward Carrol, »op welken afstand zijn wij dan nog van het meer Okee-cho-bee?"
In den namiddag van den 16den Maart vertrokken master James Burbank met zijn zoon Gilbert, master Walter Stannard, zijne dochter miss Alice Stannard en Mars van Castle-House, na afscheid van mevrouw Burbank en van master Edward Carrol genomen te hebben.
Geen enkele tijding kwam er van de kleine Dy of van Zermah in, hoewel James Burbank geen enkele poging onbeproefd had gelaten, om die twee op het spoor te komen, hoewel geen enkele dag voorbij was gegaan, zonder dat in de eene of andere richting verkenningen en nasporingen gedaan waren. Zoo bereikte men den 9den Maart. Edward Carrol was toen geheel genezen.
Intusschen hadden de heeren Burbank, Edward Carrol en Walter Stannard een hunner zeer goed kunnen herkennen en die eene was de Spanjaard. Bovendien, eene andere bewijsvoerende omstandigheid sloot zich daarbij aan, namelijk toen die kerel bij een der krommingen van de woudgrens bij Camdless-Bay verdween, liep hij Zermah, die daar voorbijkwam, bijna tegen het lijf aan.
»Wat mag dat toch zijn, vader?" vroeg miss Alice, die angstig luisterde. »Ik weet het niet, mijne dochter," antwoordde Master Walter Stannard. »Ik ook niet," zei James Burbank zeer ongerust. »Mij dunkt, het is vreugdegejuich," zei Edward Carrol. »Ja, het zijn vreugdeschoten, het is het geknetter van vuurwerk," zei Walter Stannard. »Zouden er slechte tijdingen zijn?" »Wie weet!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek